Diferencies ente revisiones de «Efeutu Coriolis»

Ye precisu recordar que cuando un [[observador]] nun [[sistema non inercial]] (como lo ye un sistema en rotación) trata d'entender el comportamientu del so sistema como si fora un [[sistema inercial]] ve apaecer [[fuerza ficticio|fuerces ficticies]]. Nel casu d'un sistema en rotación, l'observador ve que tolos oxetos que nun tán suxetos alloñar de manera radial como si actuara sobre ellos una fuerza proporcional a les sos mases y a la distancia a una cierta recta (la exa de rotación). Esa ye la [[fuerza centrífugo]] qu'hai que compensar cola [[fuerza centrípeto]] pa suxetar los oxetos. De xacíu, pa un observador esternu, asitiáu nun [[sistema inercial]] (sistema fixu), la única fuerza qu'esiste ye la fuerza centrípeto, cuando los oxetos tán suxetos. Si nun lu tán, los oxetos van tomar la tanxente y van alloñase de la exa de rotación.

 

 

Un oxetu que se mueve paralelamente a la exa de rotación, vistu d'un sistema fixu, xira col sistema en rotación a la mesma [[velocidad angular]] y con radio constante. La única fuerza qu'actúa sobre l'oxetu ye la [[fuerza centrípeto]]. L'observador del sistema en rotación namá nota la [[fuerza centrífugo]] contra la cual hai qu'oponese por que se quede a la mesma distancia de la exa.

:*Como comprobación final podemos imaxinar al propiu tren como sistema de referencia en rotación. Una y bones el sistema rota al doble de velocidad angular qu'el de la tierra'l componente de [[fuerza centrífugo]] en dichu sistema de referencia ye mayor qu'el de la tierra y al tar los pasaxeros en reposu en dichu sistema esti sería l'únicu componente adicional, esplicando de nuevu que'l tren y los sos pasaxeros sían más llixeros que nos dos casos anteriores.

 

 

Podemos usar l'exemplu pa esplicar por que el efectu Eötvös empieza a amenorgase n'oxetos que viaxen escontra l'oeste una vegada qu'el so [[Velocidá#Velocidá_instant.C3.A1nea|velocidá tanxencial]] supera la velocidá de rotación de la tierra (465 m/s nel ecuador). Si'l tren que viaxa escontra l'oeste nel exemplu amonta la so velocidá nesa dirección y reparar dende'l sistema de referencia inercial nel espaciu vamos ver qu'empieza a rotar alredor de la tierra que xira debaxo en dirección contraria. Pa caltener esa trayectoria circular, parte de la fuerza de la gravedá qu'emburria al tren contra les víes actuaría como fuerza centrípeto. Una vegada que'l tren doblara la so velocidá a 930 m/s la fuerza centrípeto sería igual a la esperimentada cuando'l tren atópase paráu. Dende'l puntu de vista del sistema de referencia inercial en dambos casos el tren ta rotando a la mesma velocidá (465 m/s) solo qu'en direcciones opuestes. Polo tanto la fuerza ye la mesma y por tantu l'efectu Eötvös atayaríase dafechu a esa velocidá. Cualquier oxetu que se mueva escontra l'oeste a una velocidá cimera a 930 m/s nun esperimentara una esviación escontra baxo, si non escontra riba. El gráficu de la derecha ilustra la fuerza causada pol efectu Eötvös qu'esperimentaría un oxetu de 10 gramos nel tren del exemplu en función de la so velocidá. La forma parabólica del gráficu esplícase porque la fórmula de la [[fuerza centrípeto]] ye proporcional al cuadráu de la velocidá tanxencial. Nel sistema de referencia inercial la parte de baxo de la parábola taría centrada nel orixe. El desplazamientu del orixe esplícase porque tamos usando'l sistema de referencia en rotación de la tierra. Reparando'l gráficu podemos comprobar que l'efectu Eötvös nun ye simétricu, y que la fuerza escontra baxo esperimentada por un oxetu viaxando escontra l'oeste a gran velocidá ye menor que la fuerza escontra riba esperimentada pol mesmu oxetu viaxando en dirección al este a la mesma velocidá.

Los caudalímetros normales miden el [[caudal (fluyíu)|caudal]] volumétrico, que ye proporcional al caudal másico namá cuando la densidá del fluyíu ye constante. Si'l fluyíu tien una variación de [[densidá]] o contién [[burbuya|burbuyes]], entós el caudal volumétrico, multiplicáu pola densidá, nun va ser esactamente igual al caudal másico. El caudalímetro másico de Coriolis funciona aplicando una fuerza de vibración a un tubu curvado al traviés del cual pasa'l fluyíu. L'efectu Coriolis crea una fuerza nel tubu perpendicular a dambes direcciones: la de vibración y la dirección de la corriente. Esta fuerza midir pa llograr el caudal másico. Los caudalímetros de Coriolis pueden usase amás con [[fluyíu non newtoniano|fluyíos non newtonianos]], nos cualos los caudalímetros normales tienden a dar resultancies errónees. El mesmu preséu puede usase pa midir la densidá del fluyíu. Esti preséu tien una novedá adicional, que consiste en que'l fluyíu ta nun tubu llisu, ensin partes móviles, que nun precisa llimpieza nin caltenimientu y presenta una cayida de presión bien baxa.

 

* [[Corriente marina]]

* [[Espiral de Ekman]]