Diferencies ente revisiones de «Hera»

Santuarios más antiguos, que la so dedicación ye menos segura, yeren del tipu micénicu llamáu «cases santuariu».<ref>{{cita llibrollibru | nombre=Martin Persson | apellíu=Nilsson | títulu=The Minoan-Mycenaean Religion and Its Survival in Greek Religion | editorial=Lund | añu=1950 | capítulu=House Sanctuaries | páxines=77–116}}<br />{{cita publicación | nome=H. W. | apellíu=Catling | títulu=A Llati Bronze Age House- or Sanctuary-Model from the Menelaion, Sparta | revista=BSA | volume=84 | añu=1989 | páxines=171–5}}</ref> Les escavaciones de Samos afayaron [[ufrienda votiva|ufriendes votivas]], munches d'elles de finales de los sieglos VIII y VII&nbsp;a.&nbsp;C., revelando que Hera nun foi a cencielles una diosa griega local del [[Civilización exea|Exéu]]: el muséu de Samos contién figures de dioses, [[rogativo]]s y otres ufriendes votivas procedentes de [[Armenia]], [[Babilonia]], [[Irán]], [[Asiria]] y [[Exiptu]], testimoniu de la reputación qu'esti santuariu de Hera esfrutó y de la gran arribación de [[pelegrinaxe|pelegrinos]]. Comparáu con esta poderosa diosa, que tamién tuvo'l templu más antiguu de [[Olimpia]] y dos de los grandes templos de los sieglos VI y V&nbsp;a.&nbsp;C. de Paestum, el [[Termagant]] de [[Homero]] y los mitos ye una «figura casi risible», según Burkert.<ref>[[#Bibliografía|Burkert (1998)]] p.&nbsp;132.</ref>

Anque'l mayor y más antiguu templu independiente dedicáu a Hera foi'l Hereo de [[Samos]], nel continente griegu foi especialmente adorada, como ‘Hera Argiva’ (''Hera Argeia''), nel so santuariu asitiáu ente les antigües ciudaes-tao micéniques de [[Argos (Grecia)|Argos]] y [[Micenas]],<ref>El so nome apaez, al pie de Zeus y Hermes, nuna inscripción en [[llineal B]] (Tn 316) en [[Pilos]] (Micenas). Chadwick (1976) p.&nbsp;89.</ref> onde se celebraben nel so honor unu festivales, les [[Hereas]]. «Trés son les ciudaes que más quiero», declaraba la diosa celestial de güeyos de güe:<ref name="Il50">[[Homero]], ''[[Ilíada]]'' iv.50–67.</ref> «Argos, Esparta y Micenas, la d'anches cais». Hubo tamién templos dedicaos a Hera en [[Olimpia]], [[Antigua Corinto|Corinto]], [[Tirinto]], [[Peracora]] y la sagrada isla de [[Delos]]. Na [[Magna Grecia]] construyéronse dos templos dóricos a Hera en [[Paestum]], sobre'l 500&nbsp;a.&nbsp;C. y el 450&nbsp;a.&nbsp;C. Un d'ellos, llamáu mientres enforma tiempu «Templo de Poseidón», foi identificáu nos [[años 1950|años 50]] como un segundu [[Hereo|templu de Hera]].<ref>{{cita llibrollibru | nome=P. C. | apellíu=Sestieri | títulu=Paestum, the City, the Prehistoric Acropolis in Contrada Gaudo, and the Heraion at the Mouth of the Sele | allugamientu=Romu | añu=1960 | páxines=11 y sig}} «Ye estrañu que nun hubiera un templu dedicáu a Poseidón nuna ciudá bautizada nel so honor (Paestrum foi llamada originalmente Posidonia). Quiciabes hubiera unu en Sele, l'asentamientu que precedió a Paestum», suxurió Sarantis Symeonoglou. ({{cita publicación | nome=Sarantis | apellíu=Symeonoglou | títulu=The Doric Temples of Paestum | revista=Journal of Aesthetic Education | volume=19 | númberu=1 | fecha=primavera de 1985 | páxina=50}})</ref>

Hubo considerables investigaciones, dende les de [[Johann Jakob Bachofen]] a mediaos del sieglu XIX,<ref>{{cita llibrollibru | títulu=Das Mutterrecht. Eine Untersuchung ub̈er die Gynaikokratie der alten Welt nach ihrer religiösen und rechtlichen Natur | nome=Johann Jakob | apellíu=Bachofen | allugamientu=Stuttgart | editorial=Krais & Hoffman | añu=1861 | oclc=16017530}} Traducida como ‘Derechu maternu: una investigación del calter relixoso y xurídico del matriarcáu nel mundu antiguu’, foi la grana de la obra de [[Jane Ellen Harrison]] y otros estudiosos de los mitos griegos.</ref> sobre la posibilidá de que Hera, que la so primitiva importancia na relixón griega ta firmemente establecida, fora originalmente la diosa d'un pueblu matriarcal, presumiblemente habitantes de Grecia anteriores a los [[Hélade|helenos]]. Dende esti puntu de vista, la so función como [[diosa]] del matrimoniu establecía'l llazu patriarcal de la so propia subordinación: la so resistencia a les conquistes de Zeus preséntase como «celos» y forma la tema principal de les anécdotes lliteraries que retayaron el so antiguu cultu.<ref>[[#Bibliografía|Slater (1968)]].</ref>

En desterciu d'esta teoría ta sicasí'l fechu estadísticu de que los matriarcaos estrictos (esto ye, una sociedá na que les muyeres sían l'únicu xéneru con poder) nun apaecen en cultures históriques o modernes.<ref>{{cita llibrollibru | autor=Goldberg, Steven | títulu=The Inevitability of Patriarchy | editorial=William Morrow & Company | añu=1973}}</ref><ref>Bamberger, Joan; ''The Myth of Matriarchy: Why Men Rule in Primitive Society'', en {{cita llibrollibru | autor=Rosaldo, M.; Lamphere, L. | títulu=Women, Culture, and Society | allugamientu=Stanford | editorial=[[Stanford University Press]] | añu=1974 | páxines=263–80}}</ref>

Pela so parte, [[Walter Burkert]] señaló que tanto Hera como Deméter teníen munchos atributos característicos de l'antigua [[Gran Diosa]].<ref>«Les dioses del politeísmu griegu, tan distintos y complementaries, son sicasí consistentemente similares nuna etapa primitiva, con una o otra a cencielles volviéndose dominante nun santuariu o ciudá. Caúna ye la Gran Diosa que preside una sociedá masculina; caúna ye representada nel so paxellu como [[Potnia Theron|Señora de les Besties]], y Señora del Sacrificiu, inclusive Hera y Deméter». {{cita llibrollibru | apellíu=Burkert | nome=Walter | títulu=Homo necans: interpretationen altgriechischer Opferriten und Mythen | ubicación=Berlín, Nueva York | editorial=De Gruyter | añu=1972 | isbn=9783110038750 | páxines=79 y sig}}</ref>

* Ἀκραῖα ''[[Hera Acrea|Akráia]]'', ‘de los altores’;<ref>{{cita llibrollibru | autor=Clauss, James Joseph; Johnston, Sarah Iles | url=http://books.google.ca/books?id=480Wd8G6LPYC&pg=PA46 | títulu=Medea: Essays on Medea in myth, literature, philosophy, and art | añu=1997 | páxina=46}}</ref>

* Αλέξανδρος ''Aléxandros'', ‘la que salva al guerreru’ (como foi adorada en [[Sición]]);<ref name="DGRBM">{{cita DGRBM | sv=Alexander | vol=1 | pag=110}}</ref><ref>{{cita llibrollibru | apellíu=Lewis | nome=Richard Farnell | títulu=The Cults of the Greek States | editorial=The Clarendon Press | añu=1896 | allugamientu=Oxford | páxina=197 | url=http://books.google.com/books?id=LD876SQgGkIC}}</ref>

* Βουναία ''Bounáia'', ‘del túmulu’ (en [[Antigua Corinto|Corinto]]);<ref>{{cita diccionariu | autor=Liddell, H. G.; Scott, R. | url=http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus:text:1999.04.0057:entry%3Dbounai/a | diccionariu=A Greek-English Lexicon | título=βουναία | ubicación=Oxford | editorial=Clarendon Press | añu=1940}}</ref><ref>{{cita llibrollibru | autor=Schliemann, Heinrich | url=http://books.google.es/books?id=yj4TAAAAYAAJ&pg=PA284 | títulu=Ilios: The city and country of the Trojans | añu=1881 | páxina=284}}</ref>

== VeaseVer tamién ==

* {{cita llibrollibru | apellíu=Burkert | nome=W. | enlaceautor=Walter Burkert | títulu=Greek religion | allugamientu=Cambridge | editorial=[[Harvard University Press]] | añu=1985 | isbn=9780674362802}}

*: {{cita llibrollibru | autor=— | títulu=The orientalizing revolution: Near Eastern influence on Greek culture in the early archaic age | allugamientu=Cambridge | editorial=Harvard University Press | añu=1992 | isbn=9780674643635}}

* {{cita llibrollibru | apellíu=Chadwick | nombre=John | títulu=The Mycenaean World | editorial=[[Cambridge University Press]] | allugamientu=Cambridge | añu=1976 | isbn=9780521210775}}

* {{cita llibrollibru | apellíu=Farnell | nome=L. R. | títulu=The cults of the Greek states | capítulu=I. Zeus, Hera Athena | allugamientu=Oxford | editorial=Clarendon Press | añu=1896–1909 | oclc=1516188}}

* {{cita llibrollibru | apellíu=Graves | nome=R. | enlaceautor=Robert Graves | títulu=The Greek myths | allugamientu=Baltimore | editorial=Penguin Books | añu=1955 | oclc=656544}}

* {{cita llibrollibru | apellíu=Kerényi | nome=K. | enlaceautor=Károly Kerényi | títulu=The gods of the Greeks | ubicación=Londres, Nueva York | editorial=Thames and Hudson | añu=1951 | oclc=387233}}

*: {{cita llibrollibru | autor=— | títulu=The heroes of the Greeks | ubicación=Londres | editorial=Thames and Hudson | añu=1959 | oclc=1156601}}

* {{cita llibrollibru | autor=[[Carl A. P. Ruck|Ruck, Carl A.P.]]; Staples, Danny | títulu=The world of classical myth: gods and goddesses, heroines and heroes | allugamientu=Durham | editorial=Carolina Academic Press | añu=1994 | isbn=9780890895757}}

* {{cita llibrollibru | apellíu=Seznec | nome=Jean | títulu=The survival of the paguen gods: the mythological tradition and its presta in Renaissance humanism and art | allugamientu=Nuevu&nbsp;York | editorial=Pantheon Books | añu=1953 | oclc=377979}}

* {{cita llibrollibru | apellíu=Slater | nome=Philip Y. | títulu=The glory of Hera: Greek mythology and the Greek family | allugamientu=Boston | editorial=Beacon Press | añu=1968 | oclc=657076}}