Diferencies ente revisiones de «Música electrónica»

Amás del Theremin, el [[Ondes Martenot]] foi inventáu en 1928 por Maurice Martenot, quien debutó en París.<ref>Ente'l compositores qu'utilizaron el preséu inclúyense [[Pierre Boulez|Boulez]], [[Arthur Honegger|Honneger]], [[André Jolivet|Jolivet]], [[Charles Koechlin|Koechlin]], [[Olivier Messiaen|Messiaen]], [[Darius Milhaud|Milhaud]], [[Gilles Tremblay|Tremblay]] y [[Edgard Varèse|Varèse]]. En 1937, Messiaen escribió ''Fête des belles eaux'' pa 6 Martenot, y escribió partes solistes pa esti preséu nel so ''[[Trois petites Liturgies de la Présence Divine]]'' (1943–44) y na ''Sinfonía Turangalîla'' (1946–48/90).</ref> L'añu siguiente, [[Antheil]] compunxo per primer vegada pa dispositivos mecánicos, aparatos productores de ruios, motores y amplificadores na so ópera inacabada ''Mr. Bloom''.

 

 

El métodu semeya ópticu de grabación de soníu utilizáu nel cine fixo posible llograr una imaxe visible de la onda de soníu, según sintetizar un soníu a partir d'una onda de soníu.

En 1950, l'estudiu de música electrónica Jikken Kobo sería fundáu por un grupu de músicos que queríen producir música electrónica esperimental utilizando magnetófono Sony. Ente los sos miembros taben Toru Takemitsu, Kuniharu Akiyama y [[Joji Yuasa]], y taba sofitáu por Sony, empresa qu'ufiertaba accesu a la última tecnoloxía d'audiu. La compañía contrató a Takemitsu pa componer [[música electroacústica]] electrónica p'amosar los sos magnetófonos. Más allá del Jikken Kobo, munchos otros compositores como [[Yasushi Akutagawa]], Saburo Tominaga y Shiro Fukai tamién taben esperimentando con música electroacústica ente 1952 y 1953.

 

N'Estaos Xuníos, utilizábense soníos creaos electrónicamente para distintes composiciones, como ejemplifica la pieza ''Marxinal Intersection'' de [[Morton Feldman]]. Esta pieza ta pensada pa vientos, metales, percusión, cuerdes, dos osciladores y efectos de soníu.