Diferencies ente revisiones de «Carduus acanthoides»

A principios del sieglu XXI esta especie convirtióse nel cardu por antonomasia de la [[rexón pampeana]], siendo la más frecuente y abondosa en campos de cultivu y árees de llendo. Nun asocedía lo mesmo na década de 1930 cuando podíen atopase especies como ''[[Carduus thoermeri]]'', ''[[Carduus pycnocephalus]]'', ''[[Cynara cardunculus]]'', ''[[Cirsium vulgare]]'', ''[[Silybum marianum]]'' y ''[[Carthamus lanatus]]''. Posiblemente fueron introducíes involuntariamente coles primeres colonizaciones europees del sieglu XVIII, yá que [[Charles Darwin]], al visitar la rexón en [[1843]], atopar profusamente na [[provincia de BonosBuenos Aires]].

A pesar de la so estrema sensibilidá al clásicu [[yerbicida]] [[2,4-D]], les sos poblaciones son bien grandes. Como señaló Parodi (1926-1930) a principios del sieglu XX yera raru nel [[Pergamín (partíu)|partíu de Pergamín]] (estremu norte de la [[provincia de BonosBuenos Aires]]), dende entós les sos poblaciones espandiéronse y ye común en campos de llendo vieyos. Nes proximidaes de la rexón, en 1985 en [[Oliveros (Santa Fe)|Oliveros]] (sur de la [[provincia de Santa Fe]]) y en 1991 en [[Zavalla]] (tamién en Santa Fe) lliberóse'l coleópteru ''[[Rhinocyllus conicus]]'' que la so canesba taramia los capítulos florales. Sicasí, les poblaciones de cardos nun se vieron afectaes (Molinari, et al. 1994, Feldman 1997) y en 2008, atopáronse estenses poblaciones en víes ferriales, caminos abandonaos, partes altes de banquinas, préstamos y árees baldías.<ref>[http://www.fcagr.unr.edu.ar/Extension/Agromensajes/17/8AM17.htm Descripción de infestaciones por Juan Pablo Lewis y Eduardo Pire]</ref>