Diferencies ente revisiones de «James Buchanan»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Bot: Nomes de países según el cartafueyu |
m Bot: Orotografía habitual na wiki |
||
Llinia 20:
Buchanan exerció como ministru d'Asuntos Esteriores nel Gabinete de Presidente [[James Polk]] hasta [[1849]]; en [[1846]] encabezó les negociaciones que conducieron a la robla del [[tratáu d'Oregón]], qu'afitó les llendes ente les entós colonies britániques y los Estaos Xuníos. Dende [[1853]] hasta [[1856]] foi unviáu en representación diplomática a [[Gran Bretaña]].
==
Na Convención Nacional del [[Partíu Demócrata de los Estaos Xuníos|Partíu Demócrata]] axuntada en [[Cincinnati]] ente'l [[2 de xunu]] y el [[6 de xunu]] de [[1856]], Buchanan ganó al presidente [[Franklin Pierce]] (qu'intentaba ser reelexíu) y a otros precandidatos internos, y llogró ser escoyíu como candidatu presidencial pa les eleiciones d'esi añu.
[[Archivu:1856DemocraticPoster.png|thumb|right|200px|Afiche de campaña electoral del Partíu Demócrata de 1856 con Buchanan como candidatu presidencial al llau de Breckinridge como candidatu a vicepresidente.]]
Llinia 34:
James Buchanan asumió la presidencia d'un país que se bastiaba escontra la guerra civil. Él mesmu albidraba: «Sero o aína, tantos años d'abolicionismu van traer la guerra a la nuesa tierra. Y puede españar mientres la siguiente presidencia». Quiciabes por ello nel so discursu inaugural, el 4 de marzu de 1857, anunció que nun buscaría un segundu mandatu. Mientres esa primer alocución presidencial, Buchanan definió la so postura frente al contenciosu que taba esgañando a la nación: la esclavitú, según el nuevu presidente, yera constitucional, polo qu'había que respetala y nun dexar qu'esti desalcuerdu quebrara'l país. Apeló tantu a la unidá nacional como a la soberanía de los estaos frente al poder federal. Nun cuestionó, nin condergó, la moralidá de la esclavitú.
Dos díes depués, el 6 de marzu de 1857, el [[Corte Suprema de los Estaos Xuníos|Tribunal Supremu]] pronuncióse sobre'l [[casu Dred Scott escontra Sandford]]: el demandante, [[Dred Scott]], (un negru esclavu que reclamaba la so llibertá acotando qu'acompañara al so amu al norte, a territoriu nel que la esclavitú taba prohibida) tenía de volver xunto al so propietariu. La sentencia diba más allá: sostenía que los afroamericanos, foran llibres o esclavos, nunca foran consideraos ciudadanos americanos nin pola [[Constitución de los Estaos Xuníos|Constitución]], nin pola [[Declaración d'Independencia de los Estaos Xuníos|Declaración d'Independencia]], polo que'l Tribunal negaba tener xurisdicción sobre la propiedá (Scott) d'un auténticu ciudadanu (Sandford). Con esti contundente resolvimientu, ye obviu que'l Tribunal pretendía atayar la cuestión de la esclavitú, y asina s'entendió entós: al declarar que tou esclavu yera, puramente, una propiedá, el fallu negaba que cualquier autoridá o llexislación federal tuviera xurisdicción sobre la esclavitú. Poro, d'esti fechu esprendíense dos consecuencies xurídiques de gran algame: la primera yera que tou alcuerdu tomáu con anterioridá sobre esta cuestión (como los [[Compromisu de Misuri|compromisos de 1820]] y [[Compromisu de 1850|1850]], o la [[Llei Kansas-Nebraska]]) yera anticonstitucional. Y la segunda, que tolos estaos teníen de respetar el derechu a la llibre circulación de los ciudadanos
La sentencia de la Corte Suprema foi acoyida con consternación nel norte y con allegría nel sur. A lo último, sancionaba lo que los defensores de la esclavitú siempres deseyaren. Pero la sentencia, llonxe d'atayar l'alderique, prendió aínda más los ánimos.
El país enteru fervía cola cuestión de la esclavitú y les sos llendes xeográfiques. L'estáu de Kansas, a puntu de constituyise como tal, taba nel güeyu del furacán. A finales de 1857, el gobernador del [[territoriu de Kansas]] y home d'enfotu del presidente Buchanan, Robert J. Walker, celebró una convención estatal fraudulenta en [[Lecompton]], de la que salió una constitución pal futuru tao de Kansas que reconocía la esclavitú. La efímera Constitución esclavista de Lecompton foi refugada tantu pola Cámara de Representantes como pol electoráu de Kansas. Magar ello, esta iniciativa socavó la cohesión del Partíu Demócrata, máxime si se tien en cuenta'l sofitu declaráu de Buchanan a la mesma. Si'l sofitu del presidente Fillmore al Compromisu de 1850 contribuyera en bona midida a dinamitar la unidá del Partíu Whig, agora yera Buchanan el que coadyuvaba a quebrar del so partíu. El sistema de partíos
[[Image:Marais-massacre.jpg|thumb|Representación artística de la matanza d'abolicionistes en Marais deas Cygnes, Kansas, en mayu de 1858.]]
Nos siguientes meses siguió l'arramamientu de sangre qu'empezara mientres la presidencia de Pierce. Al igual qu'ésti, Buchanan paecía incapaz o deliberadamente indiferente ante esta folada de violencia ente esclavistes y abolicionistes. Convién remembrar que'l presidente debía 119 de los 174 votos eleutorales que llograra nes eleiciones de 1856 a los estaos sureños, lo que de xuru esplique la so indulxencia cola "peculiar institución". Seya que non, la so pasividá absoluta énte la gravedá de los acontecimientos que se taben desenvolviendo escureció'l xuiciu de la so presidencia yá dende entós.
| |||