Diferencies ente revisiones de «Minerva»
Contenido eliminado Contenido añadido
m «{{listaref}}» => «{{llistaref}}» |
m Bot: Troquéu automáticu de testu (-Muséu del Prau +Muséu del Prado) |
||
Llinia 15:
Una de les característiques más famoses de la hestoria de Minerva ye'l so desalcuerdu con [[Neptuno (mitoloxía)|Neptuno]] pa dar el so nome a la ciudá d'Atenes. Dolce grandes dioses, escoyíos como árbitros, decidieron que quien produxera la cosa más útil pa la ciudá daría-y el so nome. Neptuno, d'un golpe de tridente, fixo que la tierra diera un caballu y Minerva fixo crecer un olivar, lo que-y dio la victoria.
Dacuando conduz a [[Odiseo|Ulises]] nos sos viaxes, dacuando se digna enseñar a les fíes de [[Pandora]] l'arte de destacar nos trabayos que convienen a les muyeres, a representar flores y combates n'obres de tapicería, inclusive ye ella la qu'enguapez de les sos manos l'abrigu de Juno. Nuna ocasión enfrentar a [[Aracne]] pa comprobar cuál de los dos texía más rápidu. Pa demostralo, Minerva propúnxo-y una llabor: una tela magnífico. Cuando Minerva vio la superioridá de Aracne, foi víctima de tantos celos que decidió convertila nuna araña (según cuenta [[Ovidio]] en ''[[Les metamorfosis]]''), fechu pol que se conoz a Minerva como una diosa cruel. Esta escena foi representada por [[Velázquez]] nel so llenzu ''[[Les filanderes]]'', anguaño nel [[Muséu del
Finalmente, ye Minerva quien fai construyir la nave de los [[argonautas]] según el so dibuxu, y quien asitia nel so proa la madera que fala, cortada nel monte de [[Dódona]], que dirixía'l so aldu, informába-yos de los peligros ya indicába-yos los medios d'evitalos. So esta metáfora ye fácil reconocer el timón de la nave.
| |||