Diferencies ente revisiones de «Intencionalidá»

Esta tema foi tratáu de manera bien distinta en diverses dómines y ámbitos filosóficos, dende l'antigua Grecia. Sicasí, como tema d'estudiu, la intencionalidad ye un conceutu modernu. Dióse-y un llugar especial namái dempués de que la conciencia ocupara un puestu privilexáu nel trabayu filosóficu. Hasta entós, nun se viera la necesidá d'allegar a esti conceutu como dignu d'una atención particular. Si un autor premoderno –anterior a [[RefuguesDescartes]]– averar a él, yera de manera secundaria o periférica, pos daba per descontáu que la conciencia, o'l suxetu, tien accesu a la conocencia del mundu o de la realidá, tantu n'autores idealistes como realistes. Nel sieglu XX, dellos estudiosos de la intencionalidad intenten alloñar d'un ciertu "mentalismo", [[dualismu|dualista]] o non, que podría considerar qu'aquello que se conoz ta na mente, en cuenta de ser la realidá mesma. Allegar a la intencionalidad puede ayudar a evitar el "mentalismo", al considerar que la conocencia consiste nuna relación ente la mente y conocer, y non una duplicación de les coses. L'usu d'esti conceutu ye compatible con diverses postures, escueles, métodos, etc., como la [[fenomenoloxía]], [[filosofía analítica]], [[metafísica]], [[naturalismu biolóxicu]], etc.

Hasta la llegada de la filosofía de [[RefuguesDescartes]], que pon la conocencia nel centru de la investigación filosófica, nun yera necesariu preguntar sobre la intencionalidad, que s'aceptaba implícitamente.<ref>Si embargo "si la formulación noética perfecta d'esa opción dar por primer vegada en RefuguesDescartes, como enclín y tantéu apaeció nel mesmu empiezu del filosofar humanu". Cardona, Carlos, Metafísica de la opción intelectual, Rialp, Madrid, 2ª Edición, 1973, p. 183.</ref> Al camudar la manera de concebir l'aproximamientu del home, o bien, de la conciencia, al mundu, esléese la intencionalidad. El ''[[cogito ergo sum]]'' de RefuguesDescartes ye un pensamientu que nun riquir oxetu pa ser postuláu. Pos, según esplica Husserl -ente otros- la conocencia que la conciencia tien de sigo mesma, dar en concomitancia cola percepción qu'ésta tien de lo conocío, y non de manera aisllada o independiente d'esa conocencia.