A partir de finales del [[sieglu XIV]] ([[1369]]), y nel contestu de la [[Guerra de los Cien Años]], la ciudá foi gobernada polos [[Ducáu de Borgoña|duques de Borgoña]], que se proclamaron [[El Condao de Flandes|condes de Flandes]] pola unión matrimonial ente'l duque [[Felipe II de Borgoña|Felipe II l'Atrevíu]] y la condesa [[Margarita III de Flandes|Margarita de Mâle]]. So dominiu borgoñón, y mientres el ducáu del mesmu [[Felipe III de Borgoña|Felipe III'l el Bonu]], entamóse la reconstrucción y la repoblación de la ciudá, que sufriera severos daños causaos poles guerres y les epidemies de la peste. Ente otres obres, el duque borgoñón ordenó la edificación del palaciu de Rihour, nueva corte de la ciudá. [[María de Borgoña]], nieta de [[Felipe III de Borgoña|Felipe III'l el Bonu]] y única socesora del ducáu, casóse con [[Maximiliano I de Habsburgo|Maximiliano I]], futuru emperador del Sacru Imperiu Romanu Xermánicu. Por cuenta de esta unión, la ciudá de Lille y el [[condáu de Flandes]] nel so conxuntu pasaron a manos de los [[Casa de Habsburgo|Habsburgu]], dientro del señoríu de los [[Países Baxos Borgoñonos|Países Baxos]]. Frutu d'esta unión nació en [[1478]] [[Felipe I de Castiella|Felipe I de Habsbugo]], más conocíu como ''El Formosu'', que reinaría na ciudá ente [[1482]] y [[1506]]. Mientres esti periodu, de relativu aselu, Lille empezó a desenvolver una industria de texíos llixeros, en desterciu de la producción de paños.
