Diferencies ente revisiones de «Gaspar de Baeza»

Estudió lleis nes Universidaes de Granada y Salamanca; nesta postrera foi discípulu del xurista [[Juan Orozco]]. Foi consideráu unu de los xurisconsultos más importantes de la so dómina, nel cercu del llamáu [[humanismu]] xurídicu en llatín practicáu n'Italia pol célebre [[Andrea Alciato]]. Exerció como abogáu na [[Real Chancillería de Granada]] y profesor de la so universidá y frecuentó la [[conxusta]] de [[Alonso de Granada Venegas]], onde conoció a [[Hernando d'Acuña]], [[Diego FurtiáuHurtado de Mendoza (poeta y diplomáticu)|Diego FurtiáuHurtado de Mendoza]], [[Juan Llatinu]], [[Luis Barahona de Sotu]], [[Pedro de Padilla]], [[Gregorio Montés]] y [[Jorge de Montemayor]]. Tradució al castellán la ''Hestoria Xeneral'' (Salamanca: 1562-63); ''Comunidaes d'España'' (Granada: 1564) y los ''Aponderamientos o vides curties de los caballeros antiguu y modernu'' (Granada: 1568), obres escrites en llatín pol «doctissimo Paulo Jovino», más conocíu como [[Paulo Jovio]]. Destacó tamién pol so dominiu de la teoloxía, filosofía, gramática, xeografía y hestoria.