Diferencies ente revisiones de «Esistencialismu»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Iguo plurales |
m Preferencia |
||
Llinia 65:
La característica principal del esistencialismu ye l'atención qu'empresta a la esistencia concreta, individual y única del home, poro, nel refugu de la mera especulación astracta y universal. La tema central de la so reflexón ye precisamente la '''esistencia''' del ser humanu, en términos de ''tar fuera'' ( esto ye, nel mundu), de vivencia, y n'especial de [[pathos]] o sía que non el temple d'ánimu. N'espresión de Heidegger: «el ser-en-el mundu».
[[Heidegger]], n'efectu, caracterízase, según dalgunos, pol so firme [[pesimismu]]:<ref>Bunge, M. (2011) 100 Idees. Buenos Aires: Penguin Random House</ref> considera al ser humanu como ''yecto'' (refundiáu) nel mundu; el ''[[Dasein]]'' atópase refundiáu a una esistencia que-y foi impuesta, abandonáu a la [[congoxa]] que-y revela'l so mundanidad, el fechu de que puede ser nel mundu y que poro, hai de morrer. Sartre, siguiendo a Heidegger, tamién falta de caracterizase por un estilu y discursu optimistes; plantega, al igual que Heidegger, un ser humanu non tan solo como ''yecto'', sinón como ''pro-yecto'': un ''
=== Marcel ===
| |||