Diferencies ente revisiones de «Jan van Eyck»

Nun queden les obres que-y encargaren el conde d'Holanda primeru y el [[duque de Borgoña]] dempués. Ello ye que les obres de Van Eyck que se-y atribúin ensin duldar, debidamente roblaes y dataes, pertenecen toes a la última década de la so vida y, amás, nun son encargu d'aquéllos nobles sinón de comerciantes, altos funcionarios y clérigos a títulu particular. Paez que dempués del 1429 instalar en Bruxes, onde adquirió una casa nel añu [[1431]]; aprosimao na mesma dómina, cásase con una tal Margarita, de la que s'ignora la so procedencia. Tuvieron un fíu en [[1434]] y depués otru quiciabes en [[1435]]. El duque gratificar con un regalu y foi el [[padrín]] d'unu de los fíos. Paez que trabayó nel añu [[1433]] nel palaciu de Coudenberg en [[Bruxeles]]. Como pintor y ayuda de cámara del duque, Jan van Eyck taba escepcionalmente bien pagu. El so salariu añal yera abondo alto cuando foi contratáu per vegada primera, pero doblóse-y dos veces nos primeros años, y de cutiu recibió suplementos por encargos especiales. Namái'l so salariu yá fai de Jan van Eyck una figura escepcional ente los primitivos flamencos, cuidao que la mayor parte d'ellos dependíen d'encargos pa ganase'l sustentu. En 1434-1435, el maxistráu de la ciudá de Bruxes retribuyó a Van Eyck pola [[policromía]] de seis [[estatua|estatues]] y la so [[baldaquino]] na fachada del [[Conceyu de Brujo|Ayuntamiento]]. La visita que'l maxistráu fixera'l 17 de xunetu de 1432 nel so taller referíase quiciabes a esti encargu. Un indicativu de que l'arte y la persona de Van Eyck yeren extraordinariamente consideraos ye un incidente alministrativu asocedíu en septiembre de 1434: la cámara de cuentes de [[Lille]] refugó pagar a Van Eyck; el 13 de marzu de 1435, el duque intervieno personalmente a favor del so pintor, reprendiendo a los sos tesoreros por non pagar al pintor el so salariu, argumentando que Van Eyck abandonar y que nun sería capaz d'atopar a naide qu'igualara'l so «arte y ciencia». Nesta dómina siguió faciendo viaxes per encargu del duque, tando en [[Hesdin]] en [[1431]]-[[1432]] y en Lille nel añu 1432.

 

 

[[Archivu:The Fountain of Life after van Eyck 2.jpg|thumb|left|''[[La Fonte de la Gracia]]'' o ''El trunfu de la Ilesia sobre la Sinagoga'' (c. 1430-1455). Atribuyíu a la Escuela de Jan van Eyck, anque dalgún autor cree que'l cuadru pudo ser realizáu por un pintor '''anónimu flamencu'''.<ref> Bruyn fechar en 1455, ver Josua Bruyn, "The Fountain of Life", ''Allen Memorial Art Museum Bulletin'', Vol. 16, N°1, 1958, pp. 4-17; ver tamién Benzion Netanyahu, ''The Origins of the Inquisition in 15th-Century Spain'', Nueva York, 1995, pp. 181-82; y L. Dequeker, "Jewish Symbolism in the Ghent Altarpiece of Jan van Eyck (1432)", ''Dutch Jewish History: Proceedings of the Symposium on the History of the Jews in the Netherlands'', ed. J. Michman y T. Levie, 1984, pp. 347-62; [http://www.oberlin.edu/amam/Spanish_FountainofLife.htm#C Spanish Fountain of Life], aportáu 24 de payares de 2013. No que concierne a la ''Fonte de la Gracia'', la información provista pol Muséu del Prado ye que "El cuadru ta basáu nel Polípticu de los hermanos van Eyck na catedral de San Bavón de Gante" [http://www.museodelprado.es/coleccion/galeria-on-line/galeria-on-line/obra/la fonte-de-la gracia-y-trunfu-de-la ilesia-sobre-la sinagoga/ Prado]. Esta idea ye razonable pero presenta un inconveniente, una y bones el sitiu d'esi muséu fechó la ''Fonte de la Gracia'' en 1430, cosa que contradiz lo espresao nel so testu apocayá citáu, cuidao que el Polípticu de Dir Eyck en San Bavón foi executáu en '''1432''', y, de datase la ''Fonte de la Gracia'' en '''1430''', resultaría qu'esti últimu cuadru ''nun puede tar basáu nel Polípticu de Gante, yá que, de sese asina, antemanaríase-y en dos años''. Les fontes primeramente indicaes afirmen categóricamente que la tabla en Madrid ye ''posterior'' al polípticu de Gante, lo que suxure qu'el so data allúgase aprosimao en dalgún puntu ente 1435 y 1454.</ref> Trátase d'una alegoría teolóxica. El cuadru presenta na parte cimera a Cristu sentáu nel so tronu, acompañáu de la Virxe y San Juan, a que los sos pies emana un ríu d'hosties consagraes.<ref>La imaxe al paecer foi producida de resultes d'una acusación de profanación d'hosties en [[Segovia]]; Josua Bruyn, "The Fountain of Life", ''Allen Memorial Art Museum Bulletin'', Vol. 16, N°1, 1958, pp. 4-17 ([http://www.oberlin.edu/amam/Spanish_FountainofLife.htm#C Spanish Fountain of Life]).</ref> Na parte inferior, a la izquierda la Ilesia cristiana, encabezada pol papa; a la derecha la Sinagoga,<ref>Por "Sinagoga" entender nesti casu non la cortil destinada a la oración, sinón la Llei Escrita del xudaísmu, entendida equí non como la [[Torá]] puramente felicidá sinón un "Antiguu" Testamentu.</ref> representada por un grupu de xudíos al pie de un [[sumu sacerdote]] colos güeyos vendados, simbolizando la non percepción de "la lluz del cristianismu".<ref>Judith Resnik and Dennis Curtis, ''From Fool's Blindfold to the Veil of Ignorance'', Yale Law Report, 2011, pp. 14-15. Pa un analís d'esti últimu aspeutu, precedíu por y de xuru amestáu a l'alegoría eclesiástica denomada "Sinagoga", veanse los testos desenvueltos por Bart Fransen ("[http://revistas.ucm.es/index.php/ANHA/article/viewFile/39080/37693 Jan van Eyck y España]", ''Añales d'Historia del Arte'', vol. 22, númberu especial, 2012, pp. 39-58) y Mariano Akerman (Testu de disertación presentada en Buenos Aires n'ochobre de 2013; [http://documenta-akermariano.blogspot.com/2013/11/llave.html Documenta: Sinagoga—la llave del enigma], 3 de payares de 2013).</ref> [[Muséu del Prado]], [[Madrid]].]] Al periodu [[1432]]-[[1439]], viviendo yá en Bruxes, pertenecen les pintures dataes que se consideren de xuru como de Jan van Eyck. Hai delles obres d'atribución incierta que s'imputen más al so taller, como asocede con un ''San Jerónimo nel so estudiu'' que se cree que realizó en tou, o en parte, el taller. Tamién a esi taller o a un pintor anónimu hispanu-flamencu atribúyese la obra ''[[La Fonte de la Gracia|La Fonte de la Gracia y trunfu de la Ilesia sobre la Sinagoga]]'' del [[Muséu del Prado]], que la so fecha d'execución ye aldericada ente los años 1430 y 1455. A la so muerte, Jan Van Eyck dexó inacabada la ''Virxe de Nicolás Van Maelbecke'' (colección privada, Gran Bretaña), que taba destinada pa la [[Catedral de Ypres|ilesia de San Martín]] en [[Ypres]].