Diferencies ente revisiones de «Estaos Pontificios»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Preferencia |
m Preferencies llingüistíques |
||
Llinia 294:
Los Estaos Pontificios nun podíen sustraese a los acontecimientos que se taben produciendo na convulsa Italia de mediaos del [[sieglu XIV]]. Ensin cuntar cola desvinculación de dellos feudos tradicionales de la corte romana, como Sicilia, en poder agora de la [[Corona d'Aragón]], o'l reinu de [[Nápoles]], so l'autoridá de la [[casa de Anjou]], el mesmu estáu pontificiu taba en descomposición. Asina lo poníen de manifiestu casos como'l de [[Giovanni di Vico]], que s'alzara en señor de [[Viterbo]] en faciéndose con una estensa zona territorial perteneciente a los Estaos Pontificios; o'l de la insumisión en que s'atopaba'l [[ducáu de Spoleto]]; o'l de la fáctica independencia del marquesáu de Ancona; o'l de la privatización de [[Fermo]] llevada a cabu por Gentile de Mogliano y la de [[Camarín]] por Ridolfo de [[Varano (Nobleza italiana)|Varano]]; o'l de l'abierta rebeldía de los [[Malatesta (familia)|Malatesta]]; o'l de Francesco degli Ordelaffi, que se fixera con una gran parte de la Romaña; o'l de Montefeltro qu'enseñoriaba los distritos de [[Urbino]] y Cagli; o'l de la ciudá de Senigallia apartada de la obediencia al papáu; o'l de Bernardino y Guido de Polenta, que s'apoderaren de Rávena y de Cervia, respectivamente; o'l de Giovanni y Riniero Manfredi que fixeren lo propio con [[Faenza]]; o'l de Giovanni d’Ollegio que caltenía so la so posesión la ciudá de Bolonia.
Yera precisa una actuación resuelta y aplastante contra toos aquellos rebalbos si queríase reunificar el [[patrimoniu de San Pedro]]. Aprovechando la presencia en [[Aviñón]] del español [[Gil de Albornoz]], arzobispu de [[Toledo]] y avezado militar, que participara coles huestes de [[Alfonsu XI de Castiella]] na [[Batalla del Saláu]] y nel [[sitiu d'Alxecires (1342)|sitiu d'Alxecires]], [[Clemente VI]] alzó-y al cardenalatu y confió-y la misión de reclutar un exércitu. Dos años dempués (1353), entronizado yá [[Inocencio VI]], portando una bulda pola que se-y nomaba legáu plenipotenciario del papa pa los Estaos Pontificios, aplicóse Gil de Albornoz a la misión encamentada, consiguiendo militarmente tolos sos oxetivos. Recuperó cuantos territorios fueren usurpaos y toró a los altivos cabezaleros de la insubordinación italiana; los estaos de la Ilesia volvíen, arrexuntaos, a la obediencia del papáu. Albornoz tamién redactó y punxo en
=== La dómina de la Renacencia ===
Nos alboreceres del [[sieglu XVI]], el territoriu papal espandióse descomanadamente, sobremanera so los papes [[Alejandro VI]] y [[Julio II]]. El papa convertir n'unu de los gobernantes seculares más importantes d'Italia, participando na dinámica diplomática y guerrera con otros soberanos. Sicasí, na
La singularidá de [[Alejandro VI]] finca en que concebía la organización episcopal como una monarquía personalista y allampaba la formación d'un reinu centroitaliano desvenceyáu de la Santa See, que la so corona folgara sobre la cabeza de dalgún de los sos fíos. Con esi envís, decidió apoderar a los tiranos locales, vasallos nominales de Roma pero que gobernaben al so antoxu los sos respectivos feudos. Col so fíu [[Juan de Borja y Cattanei]], [[duque de Gandía|II duque de Gandía]], a la cabeza de los exércitos pontificios fueron cayendo los castiellos de Cervetri, Anguillara, Isola y Trevignano, acciones poles que-y nomó duque de Benevento y señor de Terracina y Pontecorvo. Cuando Juan morrió asesináu, el papa encamentó la capitanía de los sos exércitos a otru de los sos fíos: [[César Borgia]]. Cola ayuda militar francesa, César tomaba en [[1499]] les ciudaes de [[Imola]] y [[Forlì]] gobernaes por [[Catalina Sforza]], y depués la de [[Cesena]]. Más tarde apoderóse de Rímini, enseñoriada por Pandolfo Malatesta y de Faenza, de [[Piombino]] y el so amiesta [[Isla de Elba]], de Urbino, Camarín, Città di Castello, [[Perusa]] y Fermo, y por fin de Senigallia. De too ello pasaba a ser dueñu'l fíu del socesor del apóstol Pedro a quien ésti nomara soberanu de la Romaña, [[Marques]] y [[Avesida (Italia)|Avesida]].
| |||