Diferencies ente revisiones de «Santu»

En contestos de la [[Ilesia alta]], tales como'l [[anglu-catolicismu]], un santu ye xeneralmente daquién a quien se-y atribúi (y a quien xeneralmente se -y demostró) un altu nivel de santidá. Según esti usu, un santu nun ye, poro, un creyente, sinón daquién que foi tresformáu pola virtú. Nel [[catolicismu romanu]], un santu ye una señal especial de l'actividá de Dios. La veneración de los santos dacuando ye malentendida como adoración, y nesi casu ye denominada con sorna “hagiolatría”.

 

 

Los anglicanos creen que l'únicu mediador efectivu ente'l creyente y Dios el Padre, en términos de redención y salvación, ye Dios el Fíu, Xesucristo. L'Anglicanismu Histórico fixo una distinción ente la intercesión y la invocación de los santos. La primera yera xeneralmente aceptada na doctrina anglicana, ente que la postrera yera xeneralmente refugada. Dalgunos, sicasí, nel Anglicanismu sí piden la intercesión de los santos. Quien piden a los santos interceder por ellos faen una distinción ente “mediador” y “intercesor”, y alieguen que pidir plegaries de los santos nun ye distintu n'esencia de pidir plegaries a cristianos vivos. Los anglicanos católicos entienden la santidá d'una manera más católica o ortodoxa, de cutiu pidiendo intercesiones de los santos y celebrando les sos fiestes.