Diferencies ente revisiones de «Razón»

N'oposición al pixín [[formal]]ismo lóxicu los [[idealismu|idealistes]], y n'especial [[Georg Wilhelm Friedrich Hegel|Hegel]], consideraron d'otra forma'l [[principiu de contradicción]] tocantes a lo [[Universal (metafísica)|Universal]] [[prácticapráutica|moral]] como "praxis" o [[conceutu|conceptual]] y teóricu. Propunxeron el [[Dialéctica|métodu dialécticu]] pa partir de la materia concreto dada pa llegar a la forma d'astracciones universales y depués proponer definiciones xenerales. L'analís dexa lo concreto como fundamentu y per mediu de l'astracción de les particularidaes, qu'aparenten ser inesenciales, pon de relieve lo universal concretu esto ye la fuerza de llei xeneral.

Según [[Kant]], nun sentíu xeneral, la razón (''Vernunft'') ye la facultá formuladora de principios en contraposición al conceutu entendimientu (''Verstand''). El filósofu estrema en Razón Teórica y Razón PrácticaPráutica, nun tratándose éstes de dos razones distintes, sinón de dos usos distintos de la mesma y única razón. Cuando dichos principios referir a la realidá de les coses, esto ye, si usamos la Razón pa la conocencia de la realidá, tamos ante l'usu teóricu de la Razón. Cuando dichos principios tienen como fin la dirección de la conducta, tamos dándo-y a la razón un usu prácticu. Nel so usu teóricu la Razón xenera xuicios y nel so usu prácticu imperativos o mandatos.