|
=== Europa Central ===
El primer corréu qu'hubo en n'[[Alemaña]] foi establecíu nel [[sieglu XV]]. Por aquella [[dómina]] surdió na Europa central un sistema de correos qu'adulces foi estendiéndose, algamando a los [[Países Baxos]], [[Austria]], [[Italia]], [[España]] y [[Burgundia]]. Tou ello foi obra d'una importante familia de [[Milán]] que nel [[sieglu XIV]] tuvo que expatriarse por continxencies polítiques. Estos emigraos yeren los [[Della Torre]], quien, abelugaos en [[Bérgamo]], añedieron al so nome'l de [[Tassis]]. Poco dempués la casa de [[Torres Tassis]], posesora del condáu de la [[Torre de Valsassina]], xeneralizóse como [[Thurn und Taxis]]. En [[1450]] [[Federico III de Habsburgo|Federico III]], emperador del [[Sacru Imperiu Romanu Xermánicu]], autorizó a [[Roger de Thurn und Taxis]], conde de la [[Torre de Valsassina]], pa establecer una posta a caballu ente'l [[Tirol]] y los [[Estaos italianos]]. Más o menos por aquella dómina entamóse un serviciu de correos ente [[Bruxeles]] y la frontera francesa, onde enllazaba col serviciu de postas francés. En [[1516]] [[Francisco de Thurn y Taxis]] xunió a [[Bruxeles]] ([[Bélxica]]) con [[Viena]] ([[Austria]]). Tanto esti serviciu como los anteriores efectuábense a caballu, con relevos namái de los animales nun primer momentu y de éstos y de los [[postillón|postillones]] más tarde. Mientres munchos años, como un monopoliu postal, la casa de [[Thurn und Taxis]] tuvo l'alministración de les postas en tola Europa central, a pesar de que los Estaos integrantes de la [[Confederación Europea]], viendo los enormes beneficios que cola so alministración podíen llograr pa la so Facienda, intentaron en delles ocasiones quitar del privilexu. Pero'l [[Congresu de Viena]] ratificó en favor del conde de la [[Torre de Valsassina]] los derechos sobre dicha organización postal, derechos que perduraron hasta la dómina de [[Otto von Bismarck|Bismarck]].
==== Correo matraca ====
([[Cantabria]], [[España]]).]]
Dempués de los correos reales qu'esistieron n'España, como en tolos Estaos, surdió un corréu civil en [[Barcelona]] nel [[sieglu XII]]. Xustificar la importancia comercial de la ciudá. Los primeros datos históricos qu'en n'[[España]] tenemos sobre l'establecimientu del corréu correspuenden a la terminación de la [[Reconquista]], pos foi dempués de que los [[Reis Católicos]] conquistaren [[Reinu nazarí de Granada Granada]] cuando s'establecía per primer vegada'l corréu na [[Península ibérica|península]]. Escontra l'añu [[1506]] la reina [[Juana I de Castiella]] nomó corréu mayor de Castiella a Francisco, de la casa Thurn y Taxis, el mesmu que se destacara como organizador de los correos centroeuropeos. Foi en [[1610]] cuando s'enllantó n'España la [[estafeta (corréivos)|estafeta]], qu'entós yera la conducción de la correspondencia en valijas zarraes. Más tarde, nel añu [[1744]], publicábense les ''[[Ordenances de Correos]]''.
Una fecha relevante foi tamién [[1764]], añu de la promulgación del ''[[Reglamentu Provisional del Corréu Marítimu]]'', documentu que regulaba les comunicaciones ente [[España]] y los sos territorios americanos, qu'algamaríen una regularidá desconocida hasta entós. Mensualmente zarparía dende [[La Coruña]] a [[L'Habana]] una embarcación tresportando la [[Carta|correspondencia]], y cada dos meses otra fadría lo propio escontra [[Montevideo]]. Darréu, en [[1777]], apaecería la regulación definitiva d'esti serviciu cola entrada a valir de les ''[[Ordenances del Corréu Marítimu]]''. Nos entamos del añu [[1845]] concediéronse ventayes a los que devasaben voluntariamente les cartes y a partir del añu [[1856]] el franquéu tuvo'l calter d'obligatoriu.
|
