Revisión a fecha de 10:51 7 och 2018 editar XabatuBot (alderique \| contribuciones) Bots, Exenciones de bloqueos IP 1 393 958 ediciones m Iguo apostrofación ← Edición más antigua		Revisión a fecha de 21:33 8 och 2018 editar desfacer XabatuBot (alderique \| contribuciones) Bots, Exenciones de bloqueos IP 1 393 958 ediciones m Iguo apostrofación Edición más nueva →
Llinia 5: Nel españíu del conflictu influyó de gran manera la [[anexón]] per parte de Roma de la [[Magna Grecia]], nel sur de la península itálica, pero la causa principal del enfrentamientu ente dambes foi'l conflictu d'intereses ente les colonies de Cartago y l'espansión de la República de Roma.<ref name=Guerra /> El primer choque producir na islla de [[Sicilia]], parcialmente so control cartaxinés. De primeres de la [[primer guerra púnica]], Cartago yera'l poder dominante nel [[mar Mediterraneu]] occidental, pos controlaba un estensu imperiu marítimu, ente que Roma yera'l poder emerxente nel centru de la península itálica. A la fin de la [[tercer guerra púnica]], y dempués de décades de conflictu, Roma conquistó toles posesiones cartaxineses y afaró la ciudá de [[Cartago]], la so capital, colo que la facción cartaxinesa sumió de la hestoria. [[Roma]] convirtióse asina nel estáu más poderosu del Mediterraneu occidental, lo que sumáu a la fin de les [[guerres macedónicas]]<ref>Llibráronse coles mesmes que les púniques</ref> y la derrota del [[Imperiu seléucida\|emperador seléucida]] [[Antíoco III Megas]] na [[guerra romanu-siria]]<ref>[[Paz de Apamea\|Tratáu de Apamea]], [[188 a. C.\|188 a. C.]]</ref> nel Mediterraneu oriental, convirtió a la [[República romana]] nel poder dominante nel Mediterraneu. La derrota aplastante de Cartago supunxo un puntu d'inflexón que provocó que la conocencia de les antigües civilizaciones mediterránees pasara al mundu modernu al traviés de d'[[Europa]] en llugar de d'[[África]]. == Historia == Llinia 27: == Antecedentes == Al so entamu nel añu [[264 a. C.\|264 a. C.]], [[Cartago]] taba allugada na mariña de la moderna [[Túnez]], nel norte de d'[[África]], fundada polos [[Fenicia\|fenicios]] nel [[sieglu IX a. C.\|sieglu IX a. C.]] Yera una poderosa [[ciudá-tao]] con un gran imperiu comercial basáu nes sos colonies esteriores, y quitando a [[Roma (antigua)\|Roma]], el más poderosu estáu del [[Mar Mediterraneu\|Mediterraneu]] occidental. La [[armada de Cartago]] nun tenía rival na dómina, pero'l so [[Exércitu de Cartago\|exércitu permanente]] en tierra nun yera demasiáu potente; Cartago nun yera un estáu conquistador, sinón comercial, polo que nun precisaba grandes contingentes de [[soldáu\|soldaos]] más que nos momentos puntuales en que s'atopara en guerra. Amás, solía confiar nel usu lliberal de [[mercenariu\|mercenarios]] pa complementar (o inclusive formar casi por completu) diches fuerces, contrataos gracies a les considerables riqueces procedentes del [[comerciu]], la base de la so [[economía]]. Los intereses d'esti imperiu comercial atopar n'oposición colos de la floreciente [[Roma (antigua)\|República de Roma]], que s'atopaba en plena espansión. Fundada nel [[sieglu VIII a. C.\|sieglu VIII a. C.]], la primitiva [[ciudá-tao]], convertida nuna [[república]] l'añu [[509 a. C.\|509 a. C.]], yá controlaba la totalidá de la [[península itálica]], y dirixía agora los sos güeyos escontra lo que yeren les llinies naturales d'espansión per tierra, [[Sicilia]], nel sur, y la [[Galia Tresalpina]], nel norte. Les causes del expansionismo romanu deben de buscase na asunción d'una política imperialista per parte del patriciáu romanu, col enfotu de apangar les tensiones sociales presentes dende los mesmos entamos de la República y que en palabres de Diego Peña y Javier Martínez-Pinna ''llevó a l'aristocracia romana a poner les sos ambiciones nel esterior y a convertir la ciudá tao nun imperiu feroz y desatamañao que duró mientres había tierres fértiles que conquistar, pero que colapsó nes sos propies contradicciones una vegada que llegó a la llende xeográfica de les mesmes... les guerres púniques enmarcar nesti ralu de tiempu nel que Roma ye un imperiu incipiente, onde empieza a conquistar y a partir el botín ente la so ciudadanía''.<ref>{{Cita publicación\|url=\|títulu=L'orixe d'un imperiu. Guerres Púniques.\|apellido=Peña\|nome=Diego\|apellíos2=Martínez-Pinna\|nome2=Javier\|fecha=2016\|publicación=Revista Clío Historia\|númberu=181\|páxines=64-76\|fechaacceso=\|issn=1579-3532\|doi=\|pmid=}}</ref>

Diferencies ente revisiones de «Guerres púniques»