=== Progresu y surdimientu de la probeza como problema social ===
Hasta empiezos del sieglu XIX la probeza yera considerada como la norma de la vida humana, tal como lo yeren les enfermedaes devastadoras, la falta d'educación o de [[llibertá relixosa]] y política. Esta normalidá empezó a camudar mientres la segunda metá del sieglu XIX, cuando se foi faciendo evidente que la industrialización empecipiada en [[Gran Bretaña]] y depués retrucada en diverses partes de d'[[Europa occidental]] taba faciendo posible un significativu meyoramientu de los niveles xenerales de vida. Foi surdiendo asina, pasu ente pasu, una nueva normalidá: la del bienestar como condición non solo deseable sinón tamién posible de la vida humana. Nel so estudiu clásicu de [[1901]], ''Poverty: A Study of Town Life'', Seebohm Rowntree llega a la conclusión de qu'el 27,84 % de la población de la ciudá York, n'[[Inglaterra]], vivía so la llinia de probeza, lo que venía confirmar un estudiu publicáu en [[1886]] por [[Charles Booth]] sobre la probeza en [[Londres]]. Estes resultancies fueron chocantes pa una [[opinión pública]] que yá empezaba a ver el bienestar como normalidá. Sicasí, la perspectiva optimista de Rowntree rescampla y queda dafechu reflexada nes palabres finales de la so célebre obra: “La escura solombra de la filosofía maltusiana pertenez al pasáu y nenguna visión sobre l'estáu final de les coses sería anguaño aceptada si na mesma un ensame d'homes y muyeres ta condergada, por una llei inevitable, a una llucha tan dura pola esistencia como p'atrofiar o destruyir les partes más elevaes de la so naturaleza.”<ref>Rowntree, Seebohm (1908). Poverty: A Study of Town Life. Londres: Second Edition, Macmillan, p. 305.</ref> Darréu, Rowntree realizó dos nuevos estudios en York qu'amosaron con claridá un enclín escontra l'amenorgamientu de la probeza hasta llegar a tresformase nun fenómenu marxinal. Nel so estudiu de [[1936]], ''Poverty and Progress'', la probeza menguara al 18 % y nel de [[1950]], ''Poverty and the Welfare State'', a tan solo'l 1,5 %. Esto a pesar de que Rowntree ampliara la canasta de bienes” que determinaba la llinia de probeza. Estos estudios non solo coincidíen cola visión optimista del propiu Rowntree, sinón tamién cola idea, cada vez más dominante mientres les décades posteriores a la [[Segunda Guerra Mundial]], de que la probeza yera un fechu residual destináu a sumir como frutu del rápidu progresu económicu y les intervenciones del [[Estáu del bienestar]].
