Diferencies ente revisiones de «Aguardiente»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Iguo apostrofación |
m Iguo apostrofación |
||
Llinia 6:
== Historia ==
Na Antigüedá yá s'utilizaba l'arte de destilar. Usáu en [[arume]]ría, pero non pa llograr bébores alcohóliques. L'arte de destilar apruz na cultura occidental de mano de la [[Mundu árabe|cultura árabe]] medieval al traviés
La introducción del arte d'ellaborar bébores alcohóliques destiladas, o siquier el so espardimientu, atribuyir a [[Arnau de Vilanova]] (1240-1311), que la so obra más representativa al respeutu titúlase ''“Mestranzu de vinorum mirabilis specierum et artificiatum vinum”''. Conxetúrase que xuntu col so discípulu [[Ramon Llull|Raimundo Lulio]], en busca del [[mestranzu de la vida]] o mestranzu de la eterna mocedá, decidieron esperimentar balerar una [[cántara]] de vinu nel alambique pa estrayer la so esencia; la resultancia foi una agua claro incolora, que paecía demostrar que n'efeutu yera l'agua de la vida por cuenta de la euforia que s'esperimentaba depués de la so deglución; amás d'Agua de vida, tamién se-y aludía como ''Enaguar Encesu'' por cuenta de la so baxa [[Puntu de inflamabilidad|inflamabilidad]]. A la fin bautizóse-y como ''Kohol'', tiempu dempués afayaríen la insalubridad de los primeres y últimos vasos de la destilación, lo que se denomina como cabeces y coles de la destilación. [[Ezio Falconi]] atribúye-y el ser el primeru n'utilizar la palabra «''aqua vitae''»,<ref>Destillati y liquori, Bilanu, 1997, p. 10. </ref> espresión que sirve pa designar l'aguardiente en munchos idiomes. Estes son les sos palabres: {{cita|«''L'agua permanente o agua d'oru enllarga la vida. Ye polo que merez ser llamada agua de vida''»}} La so obra foi siguida pol so discípulu, entá más famosu, [[Ramon Llull|Raimundo Lulio]].
Llinia 155:
El «[[Pacharán]]» (''patxaran'' en [[euskera]]) ye un llicor, que'l so conteníu alcohólico ta entendíu ente 25 y 30% del volume, llográu pola maceración d'[[prunu|endrinas]], n'aguardiente anisado, característicu de les rexones de [[Navarra]] y [[Aragón]]. El Pacharán yá yera bien conocíu y bebíu en Navarra dende la Edá Media.
Tamién suel consistir nun aguardiente anisado la bébora conocida como [[raki]], mesma de [[Turquía]], lo mesmo qu'otros productos de países cercanos a Turquía como'l [[ouzo]] de [[Grecia]], el [[sambuca]]
En [[Colombia]], l'aguardiente de caña anisado ye producíu poles industries llicoreres de dellos departamentos y ye la bébora alcohólico del so xéneru de mayor identificación cultural y consumu real nel país, amás de ser puramente la bébora a la cual ser refier el términu ''Aguardiente'' o ''Guaro''. Les principales marques d'aguardiente colombiano son: Antioqueño (Antioquia), Néctar (Cundinamarca), Nariño (Nariño), Líder (Boyacá), Llaneru (Meta), Blanco del Valle y Orixe (Valle del Cauca), Cristal (Caldas), Caucano (Cauca), Tapa Colorada (Tolima), Doble Anís (Huila) y Platino (Topetó).
| |||