[[La Galipanada]] foi un atayáu movimientu revolucionariu asocedíu'l [[17 d'agostu]] de [[1858]], foi formáu por [[Partíu Lliberal (Venezuela)|lliberales]] descontentos col gobiernu de [[Julián Castro (militar)|Julián Capo]]. Les hostilidáes diplomátiques de/(d)e \[\[(África|América|Asia|Europa|Europa Oriental|Europa oriental|Europa Occidental|Europa occidental|Oceanía|Acrotiri y Dhekelia|Afganistán|Albania|Alemaña|Alemaña Oriental|Alemaña Occidental|Andorra|Angola|Anguila|Antigua y Barbuda|Antilles Neerlandeses|Antártida|Arabia Saudita|Armenia|Aruba|Arxelia|Arxentina|Australia|Austria|Azerbaixán|Ecuador|Emiratos Árabes Xuníos|Eritrea|Escocia|Eslovaquia|España|Estaos Xuníos|Estonia|Etiopía|Exiptu|India|Indonesia|Inglaterra|Iraq|Irlanda|Irán|Islandia|Israel|Italia|Omán|Ucraína|Uganda|Uruguái|Uzbequistán)\]\]/i y [[Francia]] qu'impunxeren un bloquéu naval a Venezuela n'esixencia del cumplimientu del [[protocolu Urrutia]] y la presencia d'elementos conservadores nel gobiernu de Castro conducieron a planiar una insurrección. La imprudencia de los conspiradores, lo escabarriao de los sos planes y l'escesivu enfotu na impopularidá del réxime, conducieron a que fueren ganaos ensin mayores problemes. El xeneral [[Carlos Soublette]] asitiara tropes na zona de la mariña, ente [[Catia La Mar]] y [[Maiquetía]], colo que ganó y prindó nos cumes de [[Galipán]] a una columna de los conspiradores que saliera de [[Caracas]], xubiendo pol [[Ávila]], escontra [[La Guaira]]. El fracasu del movimientu foi calificáu como "''ridículu [[sainete]]''", dándose-y el nome de "''Galipanada''". Los miembros del comité revolucionariu fueron deteníos y encarcelaos; ente los que s'atopaben [[Antonio Guzmán Blanco]] y [[Rafael Agostini]].{{cita riquida}}
