Diferencies ente revisiones de «Nazim al-Kudsi»

El 28 de setiembre de 1961, un nuevu golpe d'Estáu tuvo llugar en Siria y derrocó al réxime UAR. Kudsi rexuntáu nel so sofitu y nomó a sigo mesmu pola primera post-Parlamentu de la Unión, aportando a diputáu por Alepo, n'avientu de 1961. Depués corrió pola oficina presidencial y ganó, convirtiéndose nel primer líder post-Nasser de Siria'l 12 d'avientu de 1961. Como presidente, él trabayó pa recuperar l'amistá de Siria colos réximes anti-Nasser en Xordania, [[Arabia Saudita]] y [[LlíbanoLíbanu]], y construyir pontes con Estaos Xuníos y Gran Bretaña. La familia Hachemita de Bagdad, que sofitara la so carrera mientres los últimos trenta años, fuera derrocáu por una revolución sangrienta militar en xunetu de 1958. Nunca foi en bonos términos colos nuevos líderes d'Iraq, especialmente'l líder rebelión, el xeneral [[Abdul Karim Kassem.]] L'Occidentesobremanera'l presidente [[John F. Kennedy]], dio la bienvenida ascensu Kudsi y calificar d'un "amigu" de los Estaos Xuníos. Promover les relaciones de Siria con Washington, Kudsi designáu [[Omar Abu-Riche]], un reconocíu poeta de Alepo que-y gusta, yera un graduáu de AUB, como embaxador nos años 1961-1963. Él empezó un programa masivu de reforma económica, la restauración de les fábriques que fueren [[Nacionalización| nacionalizado]] por Nasser al cabeciar la UAR, y despidir a tolos funcionarios pro-Nasser del so cargu. Tolos funcionarios que siguíen fieles al presidente exipciu fueron daos d'alta del exércitu siriu. Kudsi redactó una nueva constitución pa Siria, restauró los partíos políticos proscritos, y recibió préstamos del [[Grupu del Bancu Mundial|Bancu Mundial]] pa la reconstrucción de la economía disllocada de Siria.

Presidente Kudsi enfrentó a los oficiales que lu habíen lleváu al poder y trató de marxinar el so papel nos asuntos políticos. Nomó a [[Maarouf al-Dawalibi]], un veteranu del Partíu Popular con declaraos puntos de vista anti -oficiales, como primer ministru. Amargu de la so esperiencia con el oficiales dende la dómina [[Shishakli]], Dawalibi empezó frenar la so influencia en tolos asuntos del Estáu y asunto centralización en manos de Kudsi y el gobiernu. El 28 de marzu de 1962, un golpe d'Estáu tuvo llugar en Siria, llanzada pol coronel [[Abd al-Karim al-Nehlawi]]. El deteníu Kudsi y Dawalibi, acusándolos de faer mal usu de los sos poderes y escorriendo a'l oficiales del exércitu siriu. Un golpe d'Estáu en contra españó'l 2 d'abril, encabezada pol Xefe d'Estáu Mayor Abd al-Karim al-Din Zahr, quien ordenó que toles tropes a cuerpu pol presidente Kudsi. L'exércitu cumplíu, lliberando Kudsi de la prisión y la restauración del Parlamentu disueltu. Kudsi negó a arrestar o matar a Nehlawi, sinón más bien, frenó'l so poder por aciu el nomamientu d'él [[agregáu militar]] a [[Indonesia]]-un puestu puramente ceremonial. Depués trató d'apangar a'l oficiales y los socialistes pidiendo a [[al-Bashir Azma]], un médicu que tuviera cerca de Nasser y quien ocupó'l cargu de Ministru de Salú, so la UAR, pa convertise en primer ministru n'abril de 1962. El so gabinete atopaben miembros de la socialista [[Partíu Baath]] que yera pro-Nasser. Kudsi y Azma unviáu ministru de Relaciones Esteriores [[Adnan al-Azhari]] a El Cairo pa recomponer les relaciones col presidente exipciu. Cuando eso fracasó, sicasí, presentó una denuncia ante la Lliga Árabe, acusándolo de querer desestabilizar a Siria al traviés d'interferir nos sos asuntos internos y pide al exércitu a remontase contra'l gobiernu. El 8 de marzu de 1963, sicasí, otru golpe d'Estáu tuvo llugar en Siria, llanzada pol Comité Militar del Partíu Baath. Los axentes que llegaron al poder comprometer a restaurar la UAR y detuviérase Kudsi. Foi puestu en llibertá dempués d'un tiempu. Él treslladóse al LlíbanoLíbanu, Europa y Xordania, onde vivió nel esiliu hasta la so muerte en Xordania en febreru de 1998.