Diferencies ente revisiones de «Ecuación de segundu grau»

onde ''x'' ye la [[Variable (matemátiques)|variable]], y ''a'', ''b'' y ''c'' constantes; ''a'' ye'l [[Coeficiente (matemátiques)|coeficiente]] cuadrático (distintu de 0), ''b'' el coeficiente llineal y ''c'' ye'l términu independiente. Esti polinomiu puede interpretase por aciu la [[Gráfica d'una función gráfica]] d'una [[función cuadrática]], esto ye, por una [[Parábola (matemática)|parábola]]. Esta representación gráfica ye útil, porque les intersecciones o puntu tanxencial d'esta gráfica, nel casu d'esistir, col [[exa de les ascises|exa X]] coinciden coles soluciones reales de la ecuación.

 

Les ecuaciones de [[cuadráu (álxebra)|segundu grau]] y el so [[resolvimientu d'ecuaciones|solución de les ecuaciones]] conocer dende l'antigüedá. En [[Babilonia]] conociéronse [[algoritmu]]s pa resolvela. Foi atopáu independientemente n'otros llugares del mundu. En [[Grecia]], el matemáticu [[Diofanto d'Alexandría]] apurrió un procedimientu pa resolver esti tipu d'ecuaciones (anque'l so métodu namá apurría una de les soluciones, inclusive nel casu de que los dos soluciones sían positives). La primer solución completa desenvolver el matemáticu [[Al-Juarismi]] (o Al-Khwarizmi según otres grafíes), nel sieglu IX nel so trabayu ''[[Compendiu de cálculu por reintegración y comparanza]]'', cerrando con ello un problema que s'escorriera mientres sieglos. Basándose nel trabayu d'A el-Juarismi, el matemáticu xudeoespañol [[Abraham chigre Hiyya]], nel so ''[[Liber embadorum]]'', alderica la solución d'estes ecuaciones.{{cr}}

Hai qu'esperar a [[Évariste Galois]] pa consiguir resolver polo xeneral les ecuaciones polinómicas, o saber cuándo son irresolubles por radicales, que vien ser una xeneralización de los métodos de resolvimientu de les ecuaciones de segundu grau.