Diferencies ente revisiones de «Oración (gramática)»

Per otra parte, úsense dacuando tamién los términos clausa, '''suboración''', '''proposición''' (non en sentíu lóxicu, sinón gramatical) o nexus pa designar un constituyente sintácticu asemeyáu a la oración na so estructura, pero dependiente sintácticamente (les más de les vegaes al traviés d'un nexu) d'otra unidá oracional mayor en que s'enserta o cola que se xuneune o ayunta, al respective de la cual escarez tamién d'independencia semántica y fonolóxica, como en (“Ella díxome qu'esi profesor enseñara bien la gramática a los sos alumnos”, onde'l nexu “que” une y subordina a la clausa posterior) (... esi profesor [...] alumnos) l'anterior (“Ella díxome...”) formando una unidá cimera compuesta de dambes '''clauses''' (o proposiciones, suboraciones, '''nexus''') denominada por esto oración compuesta. Esta falta d'autonomía ye la principal diferencia de la clausa, suboración, proposición o nexus respectu de la oración, que ye una unidá completa ya independiente, una y bones la clausa precisa o reclama rellacionase con otres clauses dientro de la oración compuestu y principal.