Diferencies ente revisiones de «Condáu de Tolosa»

La ciudá de Tolosa foi conquistada polos francos el [[507]], y l'añu [[630]] el rei Dagoberto convertir nel centru d'un ducáu llamáu de [[Aquitania]]. En [[768]], el ducáu, casi independiente, quedó otra vegada suxetu a Francia, creándose'l condáu l'añu [[778]], ente que la ciudá convertir en capital del reinu de d'Aquitania, creáu por [[Ludovico Pío|Luis el Piadosu]] en [[781]].

Guillermo retirar a un monesteriu en [[806]] y el condáu foi confiáu al el so llugarteniente [[Bigon de Tolosa|Bigon]], home d'una fía natural de [[Carlomagno]]. En [[814]], [[Berenguer de Tolosa]] foi investido col condáu, que foi conseyeru de [[Pipino I de d'Aquitania]]. Apoderaba sobre Tolosa, Pallars y [[El Condao de Ribagorza|Ribagorza]] pero en [[832]] xuntó casi tola [[Septimania]] y la Ghotia o Gotia, confiscada a [[Bernardo de Septimania]], y foi xefe del partíu legitimista. La so muerte repentina en 835 dexó a Bernardo de Septimania, que recuperara'l favor del Emperador, de realcontrase coles sos antigües posesiones y les del so enemigu. El y el el so hermanu apoderaron los mesmos territorios que Berenguer. Bernardo foi executáu en [[844]], pero paez que'l condáu de Tolosa foi confiáu pol rei [[Pipino II de d'Aquitania|Pipino II]] al so fíu [[Guillermo de Septimania|Guillermo II de Tolosa]], pero yá en [[845]], dellos historiadores abarrunten que podría ser confiáu a [[Frédol I de Roergue]], que yera nietu del conde [[Gilberto de Roergue]] (a quien dalgunos faen fíu de Thierri o [[Teodorico I de Autun|Teodorico]], conde de Autun hasta'l [[793]]) y fíu de [[Fulcoaldo de Roergue]] y de Senegunda que yera fía d'un tal Frédol “misus” personaxe posiblemente distintu al conde Frédol (el “misus” casóse con una hermana de San Guillermo). Lo único ciertu que se sabe ye que Frédol yera conde de Tolosa en [[849]], mientres Guillermo volviera a Ghotia. Lo que nun se sabe ye si ser por conquistar el condáu contra Guillermo, por vencelu Guillermo'l gobiernu o por concesión de Pipino II, pero esta última posibilidá paez la más plausible. Frédol tenía de ser tamién conde de [[Rouergue]] dende siquier l'añu 849 a la muerte del so padre, Fulcoaldo. Tamién, los pagos de [[Pallars]] y [[Ribagorza]] pertenecíen al condáu.

Bernardo Plantapilosa morrió nel 886 y asoceder el so fíu [[Guillermo I de d'Aquitania|Guillermo'l Piadosu]] como duque de d'Aquitania, pero Tolosa y Roergue fueron confiaes l'añu [[887]] a [[Odón I de Tolosa|Odón I]], hermanu de Bernardo el Vedell, conde consorte de Albi que s'acomuñar al so fíu Ramón II. Odón morrió nel [[918]] o [[919]] y foi asocedíu por [[Ramón II de Tolosa]], ente que'l so hermanu Ermengol foi conde de Rouergue y [[El Condao de Albi|Albi]] (heriedu maternu) y el de [[Quercy]] partir.

Na fecha del so fallecimientu, ([[1094]]) dexó los sos dominios al so hermanu Ramón, a quien yá'l padre mandára-y San Gilles conocíase-y como [[Raimundo de Tolosa|Ramón IV de San Gilles]]. [[Guillermo IX de d'Aquitania]], home de Felipa Matilde, fía de Guillermo V, pretendió'l condáu ([[1098]]) alegando los derechos de la so muyer, pero tuvo que retirase so presión del Papa ([[1100]]). El fíu de Ramón IV, [[Beltrán de Tolosa]], asoceder nel condáu en [[1105]] pero coló a Tierra Santa pa heredar el [[El Condao de Trípoli]] en [[1112]], pasando Tolosa al so mediu-hermanu [[Alfonso Xordán]], nacíu en Tierra Santa y que yera menor d'edá. Guillermo IX de d'Aquitania volvió reivindicar el condáu qu'ocupó en [[1114]] en nome de la so muyer, pero en [[1116]] o [[1117]] morrió esta, y la so posición frente a los magnates locales decayó, y finalmente foi espulsáu en [[1119]]. En [[1125]] alcordóse la repartida de Provenza ente Tolosa y [[Barcelona]]. Los derechos de Felipa Matilde pasaron a la so nieta, [[Leonor de d'Aquitania]], que casóse col rei [[Luis VII de Francia]], que reivindicó'l condáu y asedió la capital en [[1141]]. Pero'l casoriu posterior de Leonor col rei [[Enrique II d'Inglaterra]] xiró la situación.