Diferencies ente revisiones de «Claude Debussy»

'''Claude-Achille Debussy''' ([[Saint-Germain-en-Laye]], [[Segundu Imperiu francés|Francia]], [[22 d'agostu]] de [[1862]] - [[París]], [[25 de marzu]] de [[1918]]) foi un [[compositor]] [[Francia|francés]] y una figura central na música europea de finales del sieglu {{versalita|xix}} y empiezos del sieglu {{versalita|xx}} y, xuntuxunto a [[Maurice Ravel]], una de les figures más prominentes de la [[música impresionista]], anque al propiu compositor nun lu gustaba esti términu cuando s'aplicaba a les sos composiciones.<ref>L'aplicación del términu impresionista» a Debussy y a la música na qu'influyó ye una tema d'intensu alderique en dellos círculos académicos. D'un llau arguméntase que'l términu ye impropiu, una etiqueta errónea a la que Debussy mesmu opúnxose. Nuna carta de 1908, el compositor escribió: {{cita|Toi tratando de faer 'daqué distintu'- un efeutu de realidá... lo que los babayos llamen «impresionismu», un términu que ye usáu de la manera más probe posible, particularmente polos críticos, que nun duldar n'aplica-y lo a [[Joseph Mallord William Turner|J.M.W. Turner]], el meyor creador d'efectos misteriosos en tol mundu del arte.|{{harvsp|Thompson|1940}}}} Per otru llau arguméntase qu'esa podía ser una reacción a les crítiques desfavorables de la dómina y al calter peyorativu col que s'acomuñar l'impresionismu. Dende esi puntu de vista, munchos académicos caltienen que posiblemente Debussy tuviera satisfechu cola aplicación de l'actual definición d'impresionismu a la so música.</ref> Foi nomáu [[caballeru de la Lexón d'Honor]] en 1903.

Pal compositor y direutor d'orquesta francés [[Pierre Boulez]] (1925-), «''...namái a Debussy podemos asitialo xuntuxunto a [[Anton Webern]] nuna mesmu enclín a destruyir la organización formal presistente na obra, nun mesmu recurrir a la guapura del soníu por sigo mesmu, nuna mesma pulverización elíptica del llinguaxe''». Pa Boulez, el verdaderu precursor de la música contemporanea ye Claude Debussy, y non la tríada [[Ígor Stravinski]], [[Arnold Schönberg]] y [[Béla Bártok]]: ensin la so obra nun s'entendería non yá a [[Maurice Ravel|Ravel]], sinón tampoco la de [[Edgar Varèse]] o [[Olivier Messiaen]]. Foi Debussy quien, al romper cola forma clásicu-romántica del so tiempu, afayó un llinguaxe musical nuevu, llibre, trémbole, abiertu a otres posibilidaes. Un llinguaxe que, anque tenía'l so orixe en [[Richard Wagner|Wagner]], establecía una alternativa distinta al modelu propuestu por ésti en tolos parámetros que rixen la composición musical. A pesar d'ello, nun hai que ver en Claude Debussy un artista iconoclasta que reacciona contra'l legáu del pasáu: la tradición, sobremanera la del [[Música barroca|barrocu]] francés, reviste una trascendental importancia na so música, particularmente nes sos últimes composiciones, tales como los trés sonates de cámara. Esta dualidá otorga al legáu debussiano la so perenne actualidá.