Diferencies ente revisiones de «Compañía de Xesús»

Per otra parte, depués de qu'el [[Imperiu otomanu]] venciera los exércitos húngaros na [[batalla de Mohács]] en 1526, tres la muerte del rei [[Lluis II d'Hungría]], llueu'l reinu estremar en trés partes, una occidental sol control de [[Fernandu I del Sacru Imperiu Romanu Xermánicu|Fernandu I de Habsburgu]], hermanu de [[Carlos I d'España]], una central sol control del sultán turcu y una oriental que se convirtió nun Estáu semindependiente conocíu como'l [[principáu de Transilvania]] gobernáu pola nobleza húngara. Estos, llueu adoptaron el [[luteranismu]] y el [[calvinismu]] para nun reconocer l'autoridá de los [[Habsburgu]], quien heredaren el tronu húngaru. D'esta manera, los príncipes transilvanos caltuvieron una confesión protestante sólida, floriando asina ésta nel este del reinu. Primeramente, en 1579, unu de los primeros príncipes de Transilvania, el conde [[Esteban I Báthory|Esteban Báthory]] (darréu tamién rei de Polonia), resultó ser gran defensor del catolicismu, pos llevó a los xesuites a la ciudá húngara de [[Kolozsvár]], onde concedió toa clase de privilexos pa ellos y fixo zarrar en prisión a [[Ferenc Dávid]], reformador [[unitarismo|unitariu]]. En 1581 fundó una residencia pa estudiantes xesuites nesta ciudá, tomando fuerza rápido esti movimientu de la Contrarreforma n'Hungría.

 

 

Pázmány consiguió que munches families aristocrátiques húngares abandonaren el protestantismu, según facer el conde Nicolás Forgách, Segismundo Forgách, Cristóbal Thurzó y Nicolás Eszterházy. Depués de la so activa publicación ente 1603 y 1613, más families húngares volvieron el catolicismu, ente elles los Pálffy, Draskovich, Erdődy, Haller, según Jorge Zrínyi, [[Catalina de Brandeburgu]], vilba de Gabriel Bethlen el príncipe de Transilvania protestante.

Les sigles ''[[IHS]]'', tradicional monograma de la palabra Xesús, foi adoptáu nel so sellu per San Ignacio, colo qu'aportó en símbolu de la Compañía.<ref>[https://web.archive.org/web/20070918200639/http://www.enciclopediacatolica.com/i/ihs.htm El monograma ''IHS''.]</ref> Nel interior de la orde xesuítica ye habitual referise a elles cola espresión "Iniciales del Nome Santu". El so significáu más estendíu ye'l de "Xesús Salvador del xéneru humanu [o de los homes]" ''(Iesus Hominum Salvator)''. Les sigles tán surmontadas por una [[Cristu crucificáu|Cruz]] y acompañaes polos Trés Clavos, simbolizando dambos elementos la [[Pasión de Cristo|Pasión]] y [[Crucifixón de Xesús|Muerte]] de [[Xesús de Nazaret]]; y, amás, tán enmarcaes nun pimpanu [[Navidá#Adopción de la fecha de Navidá como 25 d'avientu|Sol]] de treinta y dos rayos, alternando unu rectu y otru onduláu. Esti últimu símbolu fai referencia a la [[Resurrección de Xesús|Resurrección del Señor]] y el so posterior [[Ascensión de Xesús|Ascensión a los Cielos]]. Asina mesmu, la forma circular que se correspuende col discu solar tamién fai una más qu'evidente alusión al sagráu dogma del [[Eucaristía#Eucaristía como prienda de la gloria futura|Santísimu Sacramentu]], d'especial relevancia tantu dientro de la [[lliturxa católica]], polo xeneral, como de la congregación xesuítica en particular.

 

 

== Carisma ==