Diferencies ente revisiones de «Ali Ibn Abi Tálib»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Bot: Troquéu automáticu de testu (- namá + namái ) |
m Bot: Troquéu automáticu de testu (- que a + qu'a) |
||
Llinia 200:
El musulmanes consideren a Ali como una autoridá importante nel [[islam]]. El mesmu Ali da esti testimoniu:
Nin un solu [[versículu]] del [[Corán]] baxó sobre (foi reveláu a) el Mensaxeru de Dios, que nun dar# en dictámelo y faeme lo recitar. Gustaríame escribir cola mio propia mano, y gustaríame que s'instruyera nel ''tafsir'' (la esplicación lliteral) y el ''ta'wil'' (la exéxesis espiritual), la ''nasij'' (el versículu
Según Seyyed Hossein Nasr, a Ali atribúyese-y establecer la [[Teoloxía#Teoloxía islámica|teoloxía islámica]] y les sos cites contienen les primeres pruebes racionales ente'l musulmanes de la Unicidá de Dios. [[Ibn Abi al-Hadid]] citó:<ref name="Hossein">{{cita llibru |apellíu= Seyyed Hossein |nome= Nasr |título= Filosofía islámica dende'l so orixe hasta l'actualidá|añu=2006 |editorial= SUNY Press |páxina=120|ISBN=978-0-7914-6799-2}}</ref>
Llinia 212:
Acordies con [[Henry Corbin]], el ''Nahch al-balagha'' (''[[El cume de la elocuencia]]'') pue ser consideráu como una de les fontes más importantes de les doctrines profesaes polos pensadores xiinos, especialmente dempués del 1500. La so influencia puede detectase na coordinación lóxica de términos, la deducción de conclusiones correctes, y la creación de ciertos términos técnicos en [[idioma árabe|árabe]], qu'entraron nel llinguaxe lliterariu y el llinguaxe filosóficu independientemente de la traducción al árabe de los testos [[griegos]].<ref name="Hossein">{{cita llibru |apellíu= Seyyed Hossein |nome= Nasr |título= Filosofía islámica dende'l so orixe hasta l'actualidá|añu=2006 |editorial= SUNY Press |páxina=120|ISBN=978-0-7914-6799-2}}</ref><ref name="Henr"/>
Ali foi tamién un gran estudiosu de la [[lliteratura árabe]] y foi pioneru nel campu de la gramática árabe y la retórica. Numberoses frases curties de Ali convirtiéronse en parte de la cultura islámica polo xeneral y cítense como aforismos y proverbios na vida diaria. Tamién se convirtieron na base d'obres lliteraries o s'integraron en versu poéticu en munchos idiomes. Yá nel sieglu VIII, les autoridaes lliteraries como 'Abd al-Hamid Ibn Yahya al-Amiri señalaron la elocuencia ensin par de los sermones y dichos de Ali, al igual
Inclusive'l personal nel Diván de los Omeyes recitaben los sermones de Ali p'ameyorar la so elocuencia.<ref>"حفظت سبعين خطبة من خطب الاصلع ففاضت ثم فاضت ) ويعني بالاصلع أمير المؤمنين عليا عليه السلام " [http://www.rafed.net/books/turathona/5/ts2.html مقدمة في مصادر نهج البلاغة]</ref> De xacíu, ''[[El cume de la elocuencia]]'' (''Nahch al-balagha'') ye un estractu de les cites de Ali dende un puntu de vista lliteral como la so compilador menta nel prefaciu, ente qu'hai munches otres cites, oraciones (''du'as''), sermones y cartes n'otros llibros lliterarios, hestóricos y relixosos.
Llinia 302:
* [[Thomas Carlyle]] (Historiador escocés, críticu y escritor sociolóxicu):
Una criatura noble de mente, yá
* [[William Muir]] (Scottish eruditu y home d'Estáu):
| |||