Diferencies ente revisiones de «Alfarería»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Bot: Troquéu automáticu de testu (-Ucrania +Ucraína) |
m Bot: Troquéu automáticu de testu (- pequenos + pequeños ) |
||
Llinia 70:
[[Archivu: Cuzco MAP P1100900.JPG|thumb|left|[[Aríbalo incaicu]]. Muséu d'Arte Precolombino, [[Cuzco]], [[Perú]].]]
Na antigüedá americana la mayoría de los sos pueblos yeren agrícoles y, por tanto, sedentarios, lo que fixo que se produxeren grandes cantidaes d'instrumentos domésticos pal so usu culinariu o d'almacenaxe. Anque s'utilizaron distintos magres según el territoriu onde se fabricaben, el fornu abiertu yera l'únicu conocíu en tola [[América]] indíxena. La técnica de la realización yera, polo xeneral, a mano, ensin ayuda de tornu, y utilizóse el molde según la dómina y la cultura. Les formes son similares, anque con ciertes particularidaes, nes de [[Méxicu]], por casu, onde tamién s'utilizaben los concos
L'orixe de la cerámica producir na mariña de la [[Ecuador]] escontra'l 3200 a. C. Fixéronse unos estudios por arqueólogos norteamericanos y ecuatorianos, onde se trató de demostrar les semeyances d'esta cerámica cola de la cultura xaponesa de [[periodu Jōmon]]. En dambos países, les formes y técniques teníen relación coles sos economíes, preferentemente marítimes.<ref>Sánchez Montañés (1988) p.27</ref> En [[Colombia]] atópense afayos de cerámica dataes nel añu 2925 a. C. con instrumentos bien toscos de concos semiesféricos. Olles de color acoloratáu y negru apaecen en [[Perú]] yá nel periodu un pocu más tardíu, escontra'l 2000 a. C. La [[cultura Huari]], foi una civilización andina que florió nel centru de los [[Andes]] aprosimao dende'l sieglu VII hasta'l XIII, ente les pieces que destaquen tópense los [[huaco]]s. Una de les formes más característica de los inques peruanos foi'l [[aríbalo incaicu]], utilizáu principalmente pal tresporte de l'agua.<ref> Sánchez Montañés (1988) p.86</ref>
Llinia 141:
Pueden usase aditivos cerámicos pa da-y color al magre, previu al so modeláu. Tamién pueden amestase dellos aditivos pa da-y un aspeutu más rústicu. L'usu d'[[arena]] y otros materiales dan-y al productu final un acabáu con variaes testures. Asina mesmu pueden entemecese partícules combustibles xuntu col magre, o primir la superficie, pa llograr distintes testures.
Pueden crease efeutos visuales interesantes por aciu l'usu de magres de distintu color. Los magres de pigmentación distinta son llixeramente amasaes nuna mesma bola, antes d'empezar el modeláu de la pieza. Anque xeneralmente cualquier magre puede ser utilizada nesti procesu, les distintes velocidaes d'ensugáu y espansión mientres la cocción faen que sía avezada l'usu de namái una pasta cerámico clara, añedir colorante a una parte d'ella. Tamién puede faese una analoxía cola [[marquetería]], primiendo
El [[bruñidor|bruñido]], al igual que la técnica del mesmu nome cola que se trabaya'l metal, rique estregar la superficie de la pieza contra otra superficie pulida (xeneralmente utilízase aceru o piedres) hasta alisar, apolazar y sacar rellumu al magre. Los magres más finos queden más pulíes y brilloses que les aspres, y tamién dexen un meyor ensugáu de la pieza antes de bruñirla, anque esto aumenta'l riesgu de quebraduras. Pa consiguir una superficie más acabada, puede aplicase una fina capa de [[barbotina]] sobre'l magre semiseca.<ref name="Sempere Ferràndiz_1">Sempere Ferràndiz (2006) p.216</ref>
| |||