Diferencies ente revisiones de «Catalina II de Rusia»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Bot: Troquéu automáticu de testu (-Ucrania +Ucraína) |
m Iguo testu: -"anexión" +"anexón" |
||
Llinia 70:
[[File:5 Kopecks représentant l'aigle bicéphale et le monogramme de Catherine II, 1791.jpg|300px|thumb|Moneda de 5 [[kopek|kopeks]] col anagrama de Catalina II de Rusia.]]
La estensión imperial llograda nel reináu de Catalina II, traxo al imperiu enormes territorios nuevos nel sur y l'oeste según l'afitamientu del gobiernu internu. Dempués de la [[Guerra rusu-turca (1768-1774)|Guerra rusu-turca]] contra'l [[Imperiu otomanu]] en 1768, pol [[Tratáu de Küçük Kaynarca]] en 1774, Rusia adquirió una conexón directa al [[Mar Negru]], mientres los [[Tártaros de Crimea]] convertir nun estáu independiente de los otomanos. En 1783 Catalina
La espansión occidental de Rusia so Catalina resultó na repartu de la [[República de los Dos Naciones|Mancomunidá de Polonia-Lituana]]. Polonia, que fuera potencia rexonal ente los sieglos XVI y XVII empezó a debilitase gravemente a lo llargo del sieglu XVIII, amosando continues lluches ente la so aristocracia y un creciente desorde internu; una señal evidente del debilitamientu de [[Polonia]] asocedió cuando cada unu de los sos poderosos vecinos –[[Rusia]], [[Prusia]] y [[Austria]]– intentaron asitiar al so propiu candidatu nel tronu polacu xenerando la [[Guerra de Socesión de Polonia]], qu'envolubró a toa [[Europa]]. En 1772 Rusia, Austria y Prusia, llegaron a un alcuerdu informal p'amestase diverses porciones del territoriu polacu, pol cual Rusia recibió les zones qu'entienden l'actual [[Bielorrusia]] y [[Livonia]]. Dempués de la [[Primer partición de Polonia|primer partición]], Polonia instauró un nuevu réxime qu'empecipió un programa estensu de reformes, qu'incluyó una Constitución democrática, la [[Constitución del 3 de mayu]] de 1791, lo cual sollertó a les facciones más reaccionaries de l'aristocracia polaca, que pidió de la mesma l'ayuda de Rusia. Usando como escusa'l peligru del radicalismu lliberal tres la [[Revolución francesa]] de 1789, [[Austria]], [[Prusia]] y [[Rusia]] (qu'escareció de [[Constitución rusa de 1906|Constitución hasta 1906]]) y reclamaron l'abolición de la Constitución polaca de 1791. En 1793 Polonia volvió ver amenorgáu'l so territoriu tres una invasión conxunta de los sos vecinos que dio llugar a la [[Segunda Partición de Polonia|segunda partición]]. Esta vegada'l [[Imperiu rusu]] llogró la mayoría de [[Bielorrusia]] y el sector de [[Ucraína]] que ta asitiáu al oeste del ríu Dniéper. La partición de 1793 condució a una sublevación nacionalista en [[Polonia]] contra la influencia de rusos y prusianos, que terminó siendo ganada polos exércitos de Rusia y Prusia en 1795, dando llugar a la [[Tercer partición de Polonia|tercer partición]] nesi mesmu añu. El territoriu polacu qu'entá se caltenía independiente foi partíu por dambos invasores. Consecuentemente Polonia sumió del mapa políticu internacional.
Llinia 122:
En febreru de 1772, en [[San Petersburgu]], axustáronse les condiciones del esmembramientu de [[Polonia]], que cuntaba cola oposición de [[María Teresa d'Austria]]. Sicasí, Austria xuntar al tratáu n'agostu del mesmu añu.
La [[Dieta polaca]] (parlamentu) tuvo que dar la so conformidá a la desmembración del país, en 1773. Rusia apoderar de Livonia y Bielorrusia hasta'l Dviná y el Dniéper. [[Austria]] se
Por cuenta de la división de Polonia ente les potencies centroeuropees y [[Rusia]], el resolvimientu del [[conflictu rusu-turcu]] facilitóse.
[[Archivu:PrimerRepartoDePolonia1772.svg|thumb|derecha|Polonia-Lituania dempués de la primer partición como protectoráu del Imperiu rusu 1773-1789.]]
| |||