Diferencies ente revisiones de «Tártaros»

Anguaño, más de 250.000 [[tártaros de Crimea]] viven en Crimea y alredor de 150.000 permanecen nel esiliu n'Asia Central, principalmente en [[Uzbekistán]]. Casi 5.000.000 de persones d'orixe tártaru de Crimea habiten en [[Turquía]], los descendientes de quien emigraron nos sieglos XIX y principios del XX. Na [[Dobruja]], rexón de [[Rumania]] y [[Bulgaria]], hai más de 27.000 tártaros de Crimea: 24000 nel llau rumanu, y 3000 per parte de Bulgaria y 3.789 en Rusia El nome provien de los [[mongoles]] [[Ta-ta]], que nel [[sieglu V]] habitaron el noroeste del [[Gobi]], y en siendo apoderaos nel [[sieglu IV]] pola [[dinastía Liao]], migraron escontra'l sur, fundando'l [[Imperiu mongol]] baxu [[Gengis Kan]]. Sol lideralgu del so nietu [[Batu Kan]] treslladar escontra l'oeste, llevando consigo munchos uralaltaicos túrquicos escontra les enllanaes de [[Rusia]]. Los de la mariña sur, entemecíos con [[escitas]], griegos ya italianos, yeren bien conocíos pola so habilidá na xardinería, la so honestidá y los sos vezos de trabayu. Los tártaros montañeses son bien paecíos a los del Cáucasu, ente que los de les estepes - la Nogais - son decididamente d'un orixe mistu con turcos y mongoles.

 

 

Mientres la [[Segunda Guerra Mundial]], la población tártara de Crimea amenorgóse por cuenta de la política opresiva de Stalin. En 1944 acusóse-yos de ser collaboradores de los nazis y fueron deportaos en masa al Asia Central y otres rexones de la [[Xunión Soviética]]. Esta deportación ye conocida ente los sos descendientes como'l '''[[Sürgün (Crimea)|Sürgün]]''' ("esiliu" en [[tártaru de Crimea]] y [[Idioma turcu|turcu]]). La deportación empezó'l 17 de mayu de 1944 en toles localidaes habitaes de [[Crimea]]. Más de 32.000 efectivos de la [[NKVD]] participaron na acción. 193.865 tártaros de Crimea fueron deportaos: d'ellos, 151.136 a la República Socialista Soviética d'Uzbequistán, 8.597 a la República Socialista Soviética Autónoma de Mari, 4.286 a la [[República Socialista Soviética de Kazakstán]], y el restu (29.486) a dellos [[oblast]]s de la [[República Socialista Federativa Soviética de Rusia]]. Ente mayu y payares de 1944, 10.105 tártaros de Crimea morrieron de inanición na República Socialista Soviética d'Uzbequistán (el 7% de los deportaos a dicha república). Cerca de 30.000 (el 20%) morrieron nel esiliu mientres el siguiente añu y mediu, según los datos de la NKVD (el 46% según los datos de los activistes tártaros de Crimea).