Diferencies ente revisiones de «Samory Touré»

{{Persona}}

 

== Biografía ==

 

== La organización del imperiu ==

 

La caballería taba estremada en grupos de cincuenta hombre llamaos ''sèrè''. El ''bolu'' formaba la principal fuerza de choque ente que un ''sèrè'' acaballaba al llau de cada ''bolu''. Cuidao que caúna d'estes unidaes yera permanente, los sos miembros desenvolvieron sentimientos de camaradería, ente ellos mesmos, y de llealtá, primero escontra'l so líder local y dempués escontra Samory. Asina, l'exércitu llueu adquirió “un calter casi nacional por causa de la notable homoxeneidá que llograra”. Pero les característiques úniques del exércitu de Samory yeren les sos armes y el so entrenamientu. A diferencia de la mayoría de los exércitos del Africa occidental, esti exércitu non solo yera virtualmente profesional sinón que taba armáu pol mesmu Samory. Hasta 1876, este armó a les sos tropes con vieyos fusiles que podíen ser reparaos polos mesmos ferreros locales. Pero, a partir d'entós empezó tamién a mercar armes europees más modernes, provenientes principalmente de Sierra Lleona, y estudiar curioso pa saber cualos yeren les más apropiaes pa la so zona. D'esta miente, a partir de [[1885]] reemplazó los fusiles [[Chassepot]], que los sos cartuchos de papel estropiábense llueu en condiciones de mugor, polos fusiles [[Gras]], más apropiaos y con cartuchos metálicos, y polos [[Kropatschek]] de repetición. Siguió col enfotu de estos fusiles hasta la década de [[1890]] yá que pudo entrenar a un grupu de ferreros pa fabricar bones copies. Añedió tamién a les sos esistencies dellos nuevos rifles de tiru rápidu y en [[1893]] tenía cerca de 6.000 d'ellos qu'usó hasta la so derrota en 1898. Sicasí, nunca adquirió artillería dalguno, lo que va significar una gran desventaxa nes sos campañes contra'l franceses. Les compres d'armes yeren financiaes cola vienta de marfil y d'oru estrayíu de los campos de Bure, nel sur, y col intercambiu d'esclavos por ganáu y caballos nes rexones del [[Sahel]] y de [[Mossi]]. L'exércitu taba, sicasí, non solo bien armáu, sinón tamién perfectamente entrenáu y disciplináu y desenvolvió un eleváu “espíritu de cuerpu”.

N'otru tratáu con el franceses, realizáu'l 25 de marzu de [[1887]], que modificaba'l del añu anterior, Samory dexó a los franceses la marxe esquierda del ríu aceptando inclusive poner al so país so la protección de Francia.

 

 

N'abril de 1890, el coronel [[Louis Archinard]] conquistó [[Segou]], y nel so intentu de ganar a Samori antes de vencer a Humbert la comandancia del Altu Senegal-Níxer, atacó-y en marzu de [[1891]]. Archinard pensaba que l'imperiu de Samory derrumbar al primer ataque. Y anque la so ofensiva tuvo como resultáu la captura de Kankan, el 7 d'abril, y la quema de Bisandougou, el so efectu foi más bien el contrariu, yá que non solo apurrió a Samori una saludable alvertencia, sinón qu'amás-y dexó siguir atacando a'l franceses en Kankan y ganalos na batalla de Dabadugu, el 3 de setiembre de 1891.

La mayor confrontación ente'l franceses y Samory tuvo llugar en [[1892]]. Intentando ganar a Samori, en xineru d'esi añu, Humbert llanzó un ataque contra la parte central del so imperiu, con 1.300 tiradores curioso escoyíos y 3.000 porteadores. Pa enfrentase con Humbert, Samori tomó personalmente'l mandu del so exércitu de 2.500 homes escoyíos pal casu. Pero, anque estos homes llucharon valientemente, fueron derrotaos y Humbert consiguió prindar Bisandougou, Sanankoro y Kerwane. Ye importante notar, sicasí, que'l mesmu Humbert almitió que les resultancies yeren bien probes en comparanza coles graves perdes que sufriera. Amás, Samory ordenara a la población que se retirara ante la meyora de les tropes franceses.

 

 

== El final ==