Diferencies ente revisiones de «Antioquía»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Bot: Troquéu automáticu de testu (-Sunismo +Sunismu) |
m Bot: Troquéu automáticu de testu (- a. C. + e.C.) |
||
Llinia 6:
=== Antigüedá clásica ===
Asitiada nel marxe oriental del [[ríu Orontes]], foi fundada a finales del [[sieglu IV e.C.|sieglu IV
La so privilexada posición xeográfica, nel encruz ente les [[Ruta comercial|rutes comerciales]] del Llevante mediterraneu y del interior d'Asia, llueu fixeron que la ciudá algamara relevancia comercial. Pol so peculiar morfoloxía, flanqueada pelos marxes del ríu Orontes y, al norte del mesmu, la so situación sobre'l monte [[Silpio]] (a 330 m. d'altor),<ref>http://books.google.es/books?id=bSCaSfh-oK8C&pg=PA89&lpg=PA89&dq=monte+silpio&source=bl&ots=7kbxDM8BnP&sig=d2V6Iv6ZEslWQgjrD2uIyCLHQUo&hl=ye&sa=X&ei=Cn9GUtHEE7CV7AaxyYG4Cg&vei=0CGkQ6AEwCQ#v=onepage&q=monte%20silpio&f=false</ref> convertir nuna importante [[plaza fuerte]] destacable poles dificultaes que presentaba pa ser sitiada. Tou ello contribuyó al rápidu desenvolvimientu de la urbe.
El trazáu urbanu inicial realizóse siguiendo'l plan del arquiteutu [[Xenario]], esto ye, una planta reticular típica de les ciudaes helenístiques, posiblemente inspiráu nel trazáu de [[Alexandría]]. Dos grandes aveníes porticadas percorríen la ciudá en direcciones perpendiculares, cruciándose nel ágora o centru urbanu. La gran arribación d'habitantes llueu fixo necesaria la espansión de la ciudá al este del barriu orixinal, que constituyó'l llamáu barriu siriu que, en contraposición a la ciudá primixenia, poblada por colonos griegos, taba habitáu por xentes d'orixe siriu. Una tercer espansión de la ciudá foi llevada a cabu mientres el reináu d'[[Antíoco III Megas|Antíoco III]] sobre una gran islla asitiada nel cursu del Orontes. La cuarta y postrera gran espansión foi promovida por [[Antíoco IV Epífanes]] (175-164
La nueva ciudá taba habitada por colonos griegos orixinarios de [[Antigonia]], [[Reinu de Macedonia|macedonios]] y [[xudíu|xudíos]] (los cualos tuvieron derechos de ciudadanía dende'l momentu de la fundación). La población llibre total de Antioquía nel momentu de la so fundación envalorar ente 17.000 y 25.000 persones ensin cuntar esclavos nin nativos. Mientres el periodu helenísticu y el [[Altu Imperiu romanu]], Antioquía llegaría a tener unos 500.000 habitantes, convirtiéndola na tercer ciudá del [[Imperiu romanu]] dempués de la mesma [[Roma]] y d'Alexandría.
Llinia 15:
Tal desenvolvimientu urbanu rellacionar cola inmensa relevancia comercial de la ciudá y el so calter multicultural como confluencia de les influencies helenístiques y levantinas. L'aumentu de la población foi acompañáu d'una gran opulencia. Asina, los epítetos de "Reina d'Oriente" o "Dorada Antioquía", colos que foi conocida, suxuren que l'apariencia esterna de Antioquía yera impresionante, magar la ciudá precisaba continuos arreglos por cuenta de los daños causaos polos numberosos sismos a los que taba suxeta. El primera gran [[terremotu]] del que se tien noticia asocedió nel 148 a.C., y causó terribles daños. Sicasí, mientres el periodu que va dende la so fundación hasta'l sieglu IV, Antioquía caltendríase como una de les principales ciudaes del mundu greco-romanu.
La política interna de la ciudá yera bien aturbolinada. Como see de la corte del [[Imperiu seléucida]], el pueblu solía estremase en facciones que sofitaben a los distintos monarques y advenedizos de la corte Seléucida, y bien frecuentemente españaben balasmes y revueltes, como, por casu, asocedió contra [[Alejandro Bales]] en 147
La so perda d'importancia política nun menguó'l so desenvolvimientu, y caltuvo la so importancia como plaza comercial y militar hasta'l sieglu IV. Ello ye que'l so opulencia y riqueza algamaríen gran fama, según la liberalidad de los sos ciudadanos y el so "frivolidá". La [[Crisis del sieglu III]] solmenó a tol Imperiu romanu, y Antioquía perdería población anque non importancia, yá que s'alzó como la llave y principal plaza fuerte de Siria. L'emperador [[Aureliano]] alzó delles estructures públiques monumentales, [[Diocleciano]] llevantó un nuevu y fabulosu palaciu y [[Constancio II]] construyó una catedral octogonal, que foi destruyida nun terremotu nel añu [[526]].
| |||