Diferencies ente revisiones de «Centru Pompidou»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Bot: Actualizando categoríes |
m Preferencies llingüístiques |
||
Llinia 16:
Otru edificiu perteneciente a esti plan de revitalización ye'l Centru Georges Pompidou, llamáu originalmente Centru Beaubourg. Ye un muséu d'arte contemporaneo, tien un gran centru cívicu y una biblioteca d'accesu públicu. El concursu pa escoyer el diseñu d'esti edificiu empezó en [[1970]], y el xuráu taba compuestu por distinguíos y reconocíos arquiteutos. Los que ganaron fueron [[Renzo Pianu]] (*[[1937]]) y [[Richard Rogers]] (*[[1933]]), dos arquitectos nuevos y desconocíos naquel añu, que acomuñáronse nesti proyeutu y en namái otru más. Rogers arquitectu británicu, nacíu n'Italia egresado de la ''Architectural Association School of Architecture''. Renzo arquitectu italianu graduáu del Politécnicu de Milán.
Estos dos arquitectos ganaron el concursu, amás de por el so escelente proyeutu, gracies a dos miembros del xuráu. Unu d'ellos yera [[Philip Johnson]] ([[1906]]–[[2005]]), un estauxunidense de la corriente miesiana qu'introdució l'arquiteutura europea n'[[Estaos Xuníos]] dempués de la [[II Guerra Mundial]]. L'otru foi [[Jean Prouvé]] ([[1901]]–[[1984]]), un francés de la caña de los arquiteutos franceses que xuníen la
=== Influencies arquitectóniques ===
El Centru Pompidou oldea descomanadamente colos edificios que lu arrodien. Asina, la forma, el colores y l'altor d'esti edificiu resulten ser estridentes pa la so redolada nel momentu que construyóse y tamién anguaño. La so función ye tamién estraña na dómina en que se fixo. Un centru qu'axunta arquiteutura, arte moderno, arte antiguo, llibros y llugares onde los neños «xueguen col arte», nun yera corriente entós. El so muséu d'arte contemporaneo ye'l más importante del mundu. Tocantes a la so apariencia esterior, el treme de barres, tubos y elementos
Ye unu de los primeros edificios de la corriente [[High-tech]]. Ta notablemente influyíu pola arquiteutura de [[Mies Van der Rohe]] y pola del grupu [[Archigram]]. Tocantes a la influencia del arquiteutu alemán, apreciar nel edificiu'l racionalismu propiu de la so Arquiteutura Moderna nel sentíu de que l'inmueble ye entendíu como un contenedor vacíu nel que pueda metese cualquier cosa. L'interior del Pompidou ye dafechu diáfano y ye entendíu por Johnson como un contenedor con espacios interiores móviles. Les grandes lluces tán salvaes por un total de catorce enormes vigues vierendel paraleles ente sigo y perpendiculares a la fachada de la plaza. La influencia del grupu Archigram, ye bultable nes novedoses y complicaes formes que tien l'edificiu tocantes a los bien de tubos, barres y estructures qu'invaden les fachaes, usando una
=== Redolada urbana ===
Llinia 42:
Nel centru de la fachada de serviciu (la fachada esti, la opuesta a la plaza) hai una torre con tres ascensores esteriores, y na fachada de la plaza (la fachada oeste) hai una escalera esterior que crucia l'edificiu d'esquierda a derecha (según mírase dende la plaza), que ta dientro d'un tubu tresparente y ta estremada por tramu. Ye esta fachada la única que ye mediática, esto ye, que nella s'afiten cartelos de gran tamañu con fines comerciales. El Pompidou tenía trés llantes soterrañes usaes como aparcamientos, pero dempués de la restauración de [[1997]] pasó a tener dos. El Pompidou tien un total de siete llantes asitiaes sobre'l nivel del suelu. La planta ye rectangular, siendo los llaos más llargos los correspondientes a la fachada de la plaza y la de serviciu. Na última planta hai un famosu restorán de comida de fusión. Tien un patiu asitiáu na esquina cimera derecha (según mírase al edificiu dende la plaza). A esta terraza aportar pola escalera esterior de la fachada de la plaza. Dientro del restorán hai pieces «[[Frank Gehry|gehriescas]]» de clara influencia deconstructivista que nun guarden relación col estilu del Pompidou. Estes escultures fueron diseñaes por una pareya d'arquiteutos y asitiaes na reforma de 1997.
Les instalaciones y estructures del edificiu tienen una serie de colores que sirven de códigu por que'l visitante sepa la función que tien cada elementu. Les pieces pintaes de colloráu cumplen cola función de comunicación ([[ascensor]]es y escaleres), l'azul ye la climatización, el verde les instalaciones de l'agua (fontanería, desaguadorios,…), el mariellu ye la eletricidá, y el blancu tomar y estracciones d'aire. La escalera esterior de la fachada de la plaza tien los sos forxaos inclinaos pintaos de colloráu. Les escaleres, que son mecániques, tán recubiertes por un tubu de sección circular tresparente. Tán estremaes en dellos tiros, y ente cada tramu hai una zona llana que comunica con una planta. Dientro del tubu hai munchos elementos
Na fachada esti hai munchos tubos de serviciu, cada unu con el color correspondiente a la so función. La gran cantidá de barres estructurales y tubos crean «cinco capes de
=== Interior ===
A pesar de que tolos tubos y barres nun dexen ver les fachaes del Pompidou, l'interior ye bastante lluminosu una y bones l'acristalamientu ye continuu. Polos techos interiores pasen toles tuberíes y elementos qu'hai nes fachaes, tando toos estos elementos a la vista. D'esta manera, dientro del edificiu consíguese esa mesma imaxe de caos y marayu d'elementos
=== Cites sobre'l Centru Pompidou ===
| |||