Revisión a fecha de 10:42 10 pay 2018 editar XabatuBot (alderique \| contribuciones) Bots, Exenciones de bloqueos IP 1 395 169 ediciones m «Arquivu» => «Archivu» ← Edición más antigua		Revisión a fecha de 16:38 10 pay 2018 editar desfacer BandiBot (alderique \| contribuciones) Bots 130 520 ediciones m Bot: Troquéu automáticu de testu (- a. C. + e.C. ) Edición más nueva →
Llinia 7: Progresivamente van perdiendo atribuciones: primero delles facultaes xudiciales civiles y criminales (delegaes en [[cuestor]]es o [[decenviro]]s nomaos en cada casu); dempués les sos decisiones tuvieron de ser refrendaes pol [[Senáu romanu\|Senáu]]; depués pierden l'alministración de l'Ayalga (en favor d'el Cuestores) y la de los archivos públicos; más tarde perdieron el control de les arques del exércitu (en favor d'el Cuestores Militares); darréu pierden les sos funciones de censor (en favor de los [[Censor romanu\|Censores]]) y de nomar les vacantes del Senáu (tamién atribuyíes a'l Censores); dempués perdieron la facultá de nomar Cuestores (que pasó a los [[comicios tribunados]]); depués, les otres atribuciones xudiciales (en favor del [[Pretor]]); darréu, les competencies sobre fiestes, policía y mercaos (en favor de los [[Edil curul\|Ediles Curules]]), y tamién la facultá de nomar [[Dictador romanu\|dictador]] (que pasó al Senáu). Finalmente solamente calteníen una parte del [[Poder llexislativu]] y el mandu del Exércitu. Les funciones de los cónsules, al aumentar el territoriu, hubieron de ser delegaes pa cada provincia: primero en [[cuestores insulares]] con funciones consulares (nes islles dende'l 227~~ a~~ e.~~ ~~C. ) y dempués cola figura del [[procónsul]] (o [[propretor]]) pa Hispania Citerior, Hispania Ulterior, Galia Cisalpina, Galia tresalpina, Mauritania, Africa. Col Imperiu'l númberu de provincies amontóse notablemente. En [[190 a. C.\|190~~ a~~ e.~~ ~~C. ]] establecióse que p'aportar al Consuláu tenía de pasase con anterioridá poles maxistratures inferiores, con un tiempu d'inactividá prefijado ente cada maxistratura (vease ''[[cursus honorum]]''). Como asocedió cola censura, esta disposición fixo que'l consuláu fuera accesible casi n'esclusiva a la [[aristocracia]]. Los Cónsules fueron [[patriciu\|patricios]] hasta les Lleis de [[367 a. C.\|367~~ a~~ e.~~ ~~C. ]] (387 de Roma). De 387 a 412 de Roma, la cuestión ye aldericada, con alternatives; de 412 a 581 de Roma, hubo un cónsul patriciu y unu plebeyu; dende 582 de Roma, ostentaron el cargu, bien un patriciu y un plebeyu, o bien dos plebeyos, y nunca dos patricios. Cabo recordar que [[Belisario]] foi nomáu cónsul únicu nel añu 534, y foi unu de los postreros individuos n'ocupar esti yá que aquel día yá yera un pixín puestu simbólicu, reliquia de l'antigua República romana. Llinia 19: Ye un sustitutu nomáu pol Senáu cuando un cónsul morría nel añu del so exerciciu o se vía incapacitado. Non siempres se fixo la sustitución; dacuando'l cargu quedó vacante, entá cuando faltaren dellos meses pa concluyir l'añu de mandatu. El nome del ''consul suffectus'' añedir a la llista de cónsules de Roma como unu más, adquiriendo de momentu la categoría consular. La cámara del Senáu riquía la presencia del otru cónsul pa nomar a un sustitutu. Diose'l casu nel añu 90~~ a~~ e.~~ ~~C. de la gran impotencia de la cámara cuando morriendo'l cónsul Publio Ruilio Lupo, el so colega [[Lucio Julio César (cónsul 90 a. C.)\|Lucio Julio César]] negar a allegar a Roma pal nomamientu del sustitutu por tar lluchando contra los aliaos itálicos. El nome del cónsul sustitutu escoyíu inscribir nos [[Fasti]] consulares (llista de cónsules) y amás esta persona tenía derechu a la categoría de consular como'l restu de los cónsules.

Diferencies ente revisiones de «Cónsul romanu»