Diferencies ente revisiones de «Tercer República Francesa»

Formando una constitución de compromisu, les [[Lleis constitucionales franceses de 1875|Lleis constitucionales de 1875]] estableciendo una [[república parllamentaria]] de tipu [[bicameralidad|bicameral]]. Marcaos pol [[Golpe d'Estáu en Francia de 1851|Golpe d'Estáu de 1851]], dirixíu pol so [[Napoleon III|primer presidente electu]], los republicanos alcordaron na práutica al presidente un rol puramente representativu. La Tercer República constituyó lo que Philip Nord llamo "el momentu republicanu<ref>{{cita llibru|apellíos1=Nord|nome1=Phillipe|títulu=The Republican Moment: Struggles for Democracy in Nineteenth-Century France|fecha=1995|editorial=[[Harvard University Press]]}}</ref>", ye dicir un periodu marcáu por una fuerte identidá democrática, que les lleis sobre la educación, la llaicidá, los derechos de fuelga, d'asociación y de xunta ilustren. La Tercer República ye tamién una dómina na que la vida d'el franceses ye "apasionadamente política, tantu como la vida d'un pueblu puede selo nun periodu non revolucionariu".<ref>{{cita llibru|apellíos1=Rebérioux|nome1=Madeleine|títulu=La République radicale ? 1898-1914|fecha=1975|editorial=ye éditions du Seuil|allugamientu=Paris}}</ref> Ye lo que [[Vincent Duclert]] califica de "nacencia de la idea de Francia como nación política<ref>{{cita llibru|apellíos1=Duclert|nome1=Vincent|títulu=La République imaginée 1870-1914|fecha=2010|editorial=Belin|páxina=12}}</ref>"

 

 

Nacida na derrota, la Tercer República evolucionó de la so proclamación a la so cayida nun contestu de confrontación con Alemaña. La Tercer República ye'l réxime que dexó a la república instalase de manera duradera na historia francesa dempués del fracasu de la [[Primer República Francesa|primer]] (1792-1804) y [[Segunda República Francesa|segunda]] (1848-1852), que namái duraren dolce y cuatro años, respectivamente.

Ente febreru y xunetu de 1875 sentáronse les bases de la república cola aprobación de [[Lleis constitucionales franceses de 1875|lleis constitucionales]]. Creóse un parllamentu con dos cámares: la [[Asamblea Nacional de Francia|Cámara de Diputaos]] y el [[Senáu|Senáu de Francia]], según los cargos de presidente de la República y presidente del Conseyu ([[Primer Ministru de Francia|primer ministru]] o xefe de gobiernu). El [[xefe d'Estáu]] yera'l [[Presidente de la República Francesa|presidente de la República]], pero como [[xefe de Gobiernu]] al [[Primer ministru de Francia|primer ministru]], quien yera escoyíu pola [[Asamblea Nacional de Francia|Cámara de Diputaos]] y el [[Senáu de Francia]]. Estos cuerpos lexislativos yeren escoyíos por sufraxu universal (directu nel casu de la Cámara ya indirectu el Senáu), y aconceyaos yeren los encargaos d'escoyer al Presidente; una [[moción de censura]] parllamentaria podía forzar la inmediata dimisión del primer ministru, pero nunca del presidente, que'l so mandatu duraba siete años.

 

 

 

[[Archivu:jules grevy.jpg|thumb|Jules Grévy, segundu presidente de la Tercer República]]

Dalgunos d'estos movimientos d'ultraderecha fáense llamar "''lligues patriótiques''" y abracen un estremu [[nacionalismu]] entemecíu con [[xenofobia]] y [[antisemitismu]], refugando la democracia parllamentaria a la cual acusen de "inacción" y "ineficacia" pa poner fin a la crisis económica, postulando al contrariu qu'un autoritarismu derechiego y violento ye la "solución" a los problemes del país. Tamién topen parte de la so inspiración nel fascismu importáu de la Italia de [[Benito Mussolini|Mussolini]].

 

 

=== El ''Frente Popular'' ===