Diferencies ente revisiones de «Carrera a cuerpu»

Na caminada, un pie siempres ta en contactu col suelu, les piernes permanecen nuna postura relativamente estendida y el centru de gravedá allúgase sobre les piernes. En comparanza, mientres la carrera los seres humanos salten d'una pierna a la otra. Cada saltu alza'l centru de gravedá mientres el despegue y baxar mientres l'aterrizaxe. Na metá del arcu trazáu pol desplazamientu, dambos pies tán nel aire. Esta continua xubida y baxada del pesu corporal produz un enorme gastu d'enerxía pa vencer la gravedá y p'absorber l'impactuimpautu de la cayida. L'acción de correr arreya l'usu de más enerxía que la caminada pa una mesma distancia, y la carrera ye un mediu de locomoción menos eficiente considerando les caloríes consumíes, anque ye más rápidu.

Como actividá d'altu impactuimpautu, la carrera acomuñar a delles mancadures. Les más comunes son la [[Condromalacia rotuliana|"rodía del corredor"]] (dolor na rodía), [[dolor nes espiníes]], estirones musculares (especialmente de los femorales), [[“tetilla del corredor]]” (dolor nel tetu, por cuenta del resfregón), [[torción del todíu]], síndrome de la [[banda iliotibial]], inflamación del [[tendón d'Aquiles]]. Quebrar por [[estrés]] suelen asoceder a corredores baxu réximes d'entrenamientu d'altu volume o intensidá. Les mancadures más comunes dar por práutica escesiva. La falta de descansu causa un [[estrés]] repetitivu a los texíos por non dexar qu'éstos se recuperen, amás d'un estilu probe o desequilibrios musculares, factores que combinaos de la mesma causen munches de les mancadures citaes más arriba. Polo xeneral, puede embrivise la posibilidá d'escurrimientu d'estes mancadures por aciu el [[Calentamientu deportivu|calentamientu previu]], l'usu de calzáu fayadizo pa correr, la meyora del estilu de la carrera, la práutica d'exercicios de fortalecimientu, y descansu fayadizu. Esiste un fuerte consensu ente les comunidaes atlética y científica de que toos estos factores pueden ayudar a embrivir l'escurrimientu o a la recuperación de mancadures. Otru métodu de prevención de mancadures que s'encamienta comúnmente na comunidá atlética ye'l [[estiramientu]], pero ye revesosu. La lliteratura médica sobre la tema nun atopa consensu sobre la so efectividá. Dellos estudios inclusive conclúin qu'en nada ayuda. Una revisión sistemática de 2002 de 27 estudios homologados concluyó que nun hai abonda evidencia que sostenga l'afirmación de qu'el [[estiramientu]] sía efectivu na prevención de mancadures o nel amenorgamientu del dolor. Los de la comunidá atlética creen que la razón del discutiniu ye que los métodos d'estudiu son inconsistentes, y el fallu n'establecer controles fayadizos y determinar métodos de [[estiramientu]] fayadizu; y que'l [[estiramientu]] ye de fechu útil, o a lo menos, inofensivu.

Delles investigaciones n'[[Estaos Xuníos]] determinaron que cerca del 70% de les persones que trotien regularmente, van sufrir l'afección d'una o delles articulaciones, especialmente: rodíes, cadril, columna y pies. Una de les razones ye la biomecánica del trote na cual el cuerpu caltiense más argutu y l'impactuimpautu repetitivu del pesu del cuerpu sobre les articulaciones (comparar al choque d'un carru a 40 km/h) provoca manques si nun se tomen midíes preventives o nun se plania apropiadamente.

L'impactuimpautu ye 5-9 vegaes el pesu del cuerpu del que trotia con cada pasu que da, exerciendo un trauma repetitivu sobre la estructura de les rodíes (cartílagu, meniscos, tendones, lligamentos), col consecuente dolor ya incapacidá de les rodíes.

L'impactuimpautu ye de 2-5 vegaes el pesu del cuerpu en cada pisada, causando d'igual forma sufrimientu sobre l'anatomía del pie. Nes otres articulaciones (cadril y columna) pueden dase afecciones pero en menor magnitú.

- Si tien dalgún tipu de mancadura articular, tien de realizase otru tipu d'exerciciu de baxu impactuimpautu sobre les rodíes (bicicleta, elíptica, caminada).