Diferencies ente revisiones de «Francesc Macià»

En 1923, tres el [[golpe d'Estáu de Primu de Rivera|golpe d'estáu de setiembre de 1923]] per parte de [[Miguel Primu de Rivera]], se exilió en Francia.{{Sfn|Sallés|Ucelay-Da Cal|1985|p=446}} Asitiáu primeramente en [[Perpiñán]], treslladar a finales d'añu en [[París]], previu pasu por [[Châteauroux]].{{Sfn|González Caleya|2010|p=202}} Ye nesta dómina cuando dende Estat Català desenvuelve'l so calter insurreccional calteniendo contactu con [[anarquismu|anarquista]] y [[comunismu|comunistes]], consigue l'ayuda económica de les comunidaes de catalanes residentes en Suramérica y empresta sofitu a casi tolos intentos insurreccionales n'España.

 

 

En 1926 mientres la dictadura de [[Miguel Primu de Rivera]] entamó una incursión armada de voluntarios —el denomináu «[[intriga de Prats de Molló]]»— pa invadir Cataluña dende Francia, provocar una insurrección xeneral y proclamar una república catalana; la espedición, deficientemente preparada, nun llegó a cruciar la [[frontera francu-española]] al ser detenida pola [[Xendarmería Nacional (Francia)|Xendarmería francesa]] en [[Prats-de-Mollo-emprestar|Prats de Molló]].{{Sfn|Sueiro Seoane|1992|pp=385-386}} Esto fadrá-y ganar muncha popularidá en [[Cataluña]]. Albortáu la intriga, Macià foi deteníu y desterráu a Bélxica. En morando unos cuantos meses en Bruxeles, entró clandestinamente a Arxentina, onde moró más de mediu añu. N'efectuando visites a les comunidaes de catalanes n'Uruguái, Arxentina y Chile llegó a Cuba n'agostu de 1928.{{Sfn|Harrington|2001|p=109}} Fundó en L'Habana el [[Partíu Separatista Revolucionariu de Cataluña]], del cual foi presidente y nel qu'estudió per primer vegada la posibilidá de constituyir una República Catalana (setiembre-ochobre de 1928). Cayida la dictadura del xeneral Primu de Rivera (xineru de 1930), Macià torna a España finalmente'l 22 de febreru de 1931. Foi escoyíu diputáu a [[Cortes españoles|Cortes]] en 1931 y en 1933.