Diferencies ente revisiones de «Disprosiu»
Contenido eliminado Contenido añadido
m correiciones |
m Preferencies llingüístiques |
||
Llinia 77:
== Característiques ==
=== Propiedaes físiques ===
El disprosiu ye una [[tierra rara]] que presenta rellumu metálicu plateado. Ye tan blandu que puede ser cortáu con una navaya, y puede ser procesáu por máquines ensin emitir chispes, si evita'l sobrecalentamientu. Les sos propiedaes pueden trate bien
El disprosiu, dempués del holmiu, tien el momentu magnéticu más altu ente tolos elementos,<ref name=nbb>{{Cita llibru|apellíos = Emsley| nombre = John| títulu = Nature's Building Blocks| editorial = Oxford University Press| añu = 2001| allugamientu = Oxford|url=http://books.google.com/?id=j-Xu07p3cKwC&pg=PA131|páxines = 129–132| isbn = 0-19-850341-5}}</ref> especialmente a baxes temperatures.<ref name="krebs">{{Cita llibru|títulu = The History and Use of our Earth's Chemical Elements|autor = Krebs, Robert Y.|capítulu = Dysprosium|páxines = 234–235|editorial = Greenwood Press|añu = 1998|isbn = 0-313-30123-9}}</ref> Tien un ordenamientu ferromagnético simple a temperatures per debaxo de los 85 K (-188,2 °C). Sobre dicha temperatura, tornar a un estáu antiferromagnético helicoidal el cual tolos momentos atómicos nuna capa de planu basal particular tán en paralelu, y empobinaos nun ángulu fixu al respective de los momentos de les capes axacentes. Esti inusual antiferromagnetismo camudar nun estáu de desorde (paramagnético) a 179 K (-94 °C).<ref>{{cita publicación|publicación = IRM Quarterly|añu = 2000|volume = 10|númberu = 3|páxina = 6|autor = Jackson, Mike|editorial = Institute for Rock Magnetism|url =http://www.irm.umn.edu/quarterly/irmq10-3.pdf|títulu=Wherefore Gadolinium? Magnetism of the Rare Earths|formatu = PDF}}</ref>
|