Diferencies ente revisiones de «Chilluévar»

'''Chilluévar''' ye un conceyu asitiáu nel estremu norte de la contorna d'Altu Guadalquivir y que'l so estremu nordés forma parte del [[Parque Natural de les Sierres de Cazorla, Segura y Les Villes]]. El so territoriu ye eminentemente agrícola y dependiente del olivar. Esti cultivu ocupa los terrenes en rimada que van dende'l Norte y Este hasta los ríos de la Vega y Cañamares al sur, suroeste y sureste, onde s'atopen los cultivos herbales. La cercanía de terrenes de llabor y sierra constitúi un hábitat bien afechu pa les especies cinexétiques de caza menor y pa les pequenes aves insectívores, anque la presión de la caza fai que nun sían abondoses. Típicu ye'l núcleunucleu urbanu poles sos cais estreches y empinaes.

Amás del núcleunucleu principal, nel que se concentra la mayor parte de la población, tamién pertenecen al conceyu les aldegues de '''Los Almansas''', '''Los Romos''' y '''Chilluévar la Vieya'''.

L'impulsu y afitamientu del núcleunucleu de Chilluevar arrinca de 1231, fecha na qu'estes tierres pasaron a formar parte del "Adelantamientu de Cazorla", patrimoniu del arzobispáu de Toledo. Dos circunstancies contribuyeron al florecimientu d'esta aldega, per un sitiu les obres promovidas pol Cardenal de Toledo, Don Rodrigo Ximénez de Rada, nel so enfotu d'arrobinar la nueva fe cristiana nes tierres conquistada a'l musulmanes y por otru, el trasiegu de ganaderos por esti llugar, al quedar Chilluévar como pasu obligáu de la Mesta nel camín que xunía Andalucía y Llevante. En "Chilluévar la Vieya", como güei conozse al primitivu allugamientu, construyóse una ermita, una hostería, un campusantu y un banzáu. Ganaderos, pelegrinos y comerciantes visitaben la ermita, atopaben descansu en hospedería y pensiones, y faíen abebentar al ganáu.

La desapaición de la Mesta y la transhumancia supunxo la progresiva decadencia y marxinación d'esti primitivu núcleunucleu, pero non asina'l de la llocalidá qu'a finales del XVIII consagraba una nueva ilesia parroquial nel llugar denomináu "Chilluévar Nuevu", a un cuartu de llegua de la ermita antigua. En 1787 l'aldega recibió'l títulu de "villa" a instancies del Cardenal Lorenzana, un títulu qu'anque nun significaba nengún tipu d'independencia, respondía por la so reconocencia como núcleunucleu de población.