Diferencies ente revisiones de «Derechu natural»

La filosofía del derechu de Radbruch deriva del [[neokantismo]], que postulaba qu'hai una rotura ente ser (''Sein'') y tener de ser (''Sollen''), o ente fechos y valores. Coles mesmes, esiste una divisoria tayante ente les ciencies esplicatives, causales, como les ciencies de la naturaleza, y les ciencies interpretatives o comprehensivas ("ciencies del espíritu"). La ciencia del derechu asitiaríase, pa Radbruch, ente les ciencies del espíritu, pos nun se llinda a describir una realidá, sinón qu'aspira a entender un fenómenu cargáu de valor (el derechu). La ciencia xurídica estrémase asina tantu de la [[socioloxía del derechu]] como de la [[filosofía del derechu]].

 

 

Radbruch asumió mientres la mayor parte de la so vida una postura racionalista y relativista, definiendo'l relativismu como "el supuestu ideolóxicu de la democracia".<ref>Radbruch, G. (1932): ''Filosofía del derechu'', Prólogu.</ref> Nenguna ideoloxía ye demostrable nin refutable, y toes merecen similar respetu. Sicasí, dempués de 1945 Radbruch esperimenta una evolución nes sos posiciones teóriques, de resultes de la cayida del réxime nazi, el desvelamiento de los sos crímenes y la necesidá de xulgar a los responsables d'estos. Almite entós la posibilidá d'un "derechu supralegal" o "naturaleza de les coses" que s'impon sobre les lleis abiertamente inxustes y arbitraries. Dellos autores, como [[Lon Fuller]], interpreten esto como un cambéu de postura dende'l positivismu al iusnaturalismo; otros, como [[Erik Wolf]], defendieron la esencial continuidá del pensamientu de Radbruch.<ref>Radbruch, G.: ''Arbitrariedá llegal y derechu supralegal'', Abeledo-Perrot, 1962, pp. 8 y ss.</ref>