Diferencies ente revisiones de «Tácitu»

Ye característicu de Tácito l'estremu cuidu del estilu. El so llinguaxe ye aceráu, de construcción curtia, bien sintéticu, dáu a la braquilogíabraquiloxía. Fuxe de los periodos curioso entamaos y busca l'asimetría. Tou ello fai bien trupa la so espresión, d'un barroquismu conceutista nel que l'agudez de la idea prima sobre cualquier enclín ornamental. Nun duldar n'emplegar neoloxismos. El so principal modelu estilísticu ye [[Salustio]], anque, en contra de lo que faía aquél, torna cualquier traza d'arcaísmu: bien al contrariu, la so intención artística enriar nuna consciente busca de la modernidá. Les traces del llinguaxe de Tácito mentaos llevar n'ocasiones a un tipu de narración de pincelada grande y suelta, onde s'aguiya la imaxinación del llector por que supla lo non explicitado.