Diferencies ente revisiones de «Carbón vexetal»

L'usu del carbón vexetal en metalurxa perduró hasta los nuesos díes, anque otros combustibles como'l coque metalúrxicu haber reemplazáu casi por completu, na actualidá y especialmente en países con abondosos recursos forestales y economíes en desenvolvimientu esiste un resurdimientu del usu del carbón vexetal en metalurxa, yá que amás el so usu representa, siquier en principiu, un menor impautu ambiental qu'el del coque metalúrxicu. El carbonu puede atopase nes aleaciones fierro-carbonu, tantu n'estáu amestáu (Fe3C, [[cementita]]), como n'estáu llibre (C). D'una forma xenérica, al aumentar el porcentaxe en carbonu, les aleaciones Fe-C aumenten la so durez y rixidez y pierden ductilidad. Considérase qu'una aleación de fierro ye un aceru si contién menos d'un 2 % de carbonu, si'l porcentaxe ye mayor recibe'l nome de fundición.

 

 

Cuidao que el carbón vexetal ye un material poroso, otra de les sos aplicaciones ye'l so usu como absorbente (capacidá d'atrapar molécules o iones). Asina, sábese que la madera carbonizao usábase como absorbente médicu nel antiguu [[Exiptu]] y que nel añu 400 e.C. Hipócrates encamentaba penerar con carbón l'agua pa beber. El carbón vexetal nun tener una testura porosa tan desenvuelta como la de los carbones activaos. Sicasí, resulta más simple y baratu de producir, polo qu'a pesar de ser un absorbente relativamente mediocre, si comparar colos [[carbón activáu|carbones activaos]], utilizar en determinaes aplicaciones que nun riquir d'una gran capacidá d'absorción. Tamién s'usa pa adsorber molécules d'un tamañu relativamente grande (como los colorantes), yá que la mayoría de la porosidá de los carbones vexetales ta dientro del campu de los macroporos (anchor del poru > 50 nm). Una aplicación relativamente importante ye la clarificación de bébores alcohóliques como'l vinu, cerveza, güisqui, etc.