Diferencies ente revisiones de «Rashid-al-Din Hamadani»

El trabayu taba nel momentu de la finalización, c. 1307, de tamañu monumental. Delles secciones nun sobrevivieron o fueron afayaes. Porciones de Jāla mio' al-Tawārīkh sobreviven en manuscritos profusamente ilustraos, que se cree fueron producíos mientres la so vida y seique so la so supervisión directa nel taller de Rab'-y Rashidi.<ref>The large literatre on these includes: S. Blair, ''A compendium of chronicles : Rashid al-Din’s illustrated history of the world'', 1995, 2006 {{ISBN|1-874780-65-X}} (contains a complete set of the folios from Khalili collection, with discussion of the work as a whole); B. Gray, ''The 'World history' of Rashid al-Din: A study of the Royal Asiatic Society manuscript'', Faber, 1978 {{ISBN|0-571-10918-7}}. See the article on the work for more</ref>

Los volumes I ya II de ''Jāel mio' al-Tawārīkh'' sobrevivieron y son de gran importancia pal estudiu del Ilkhanate. El Volume I "contiencontién la hestoria de les tribus turcu y mongol, incluyíes les sos lleendes tribales, xenealoxíes, mitos y l'hestoria de les conquistes mongoles dende la dómina de Genghis Khan hasta'l final del reináu de Ghazan Khan"<ref name="nation">{{cite journal|last1=Lunde|first1=Paul|last2=Mazzawi|first2=Rosalind|title=A History of the World|journal=Saudi Aramco World|date=1981|volume=32|issue=1|url=http://www.saudiaramcoworld.com/issue/198101/a.history.of.the.world.htm}}</ref> ente que'l volume II describi "la hestoria de tolos pueblos colos que los mongoles llucharen o colos qu'intercambiaren embaxaes".<ref name="nation"/> Na so narración hasta'l reináu de [[Möngke|Möngke Khan]] (1251-1259), Arreya-Malik Juvayni yera la fonte principal de Rashid al-Din; sicasí, tamién utilizó numberoses Fontes del Alloñáu Oriente y otres fontes agora perdíes. El Jāel mio' al-Tawārīkh ye quiciabes la fonte persa más completa nel períodu mongol. Pal períodu de Genghis Khan, les sos fontes incluyeron l'agora perdíu Altan Debter "Golden Book". El so tratamientu del períodu Ilkhanid paez ser parcial, una y bones él mesmu yera un altu funcionariu, sicasí, inda se ve como la fonte escrita más pervalible pa la dinastía.