Diferencies ente revisiones de «César Borgia»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Bot: Troquéu automáticu de testu (-virrei +virréi ) |
m Iguo testu: -"supon" +"supón" |
||
Llinia 5:
Segundu fíu natural del [[cardenal]], d'orixe valencianu, [[Alejandro VI|Rodrigo Borja]] —futuru Papa [[Alejandro VI|Alejandro]] VI— y de [[Vannozza Cattanei]], una patricia romana, tuvo dos hermanos, [[Juan de Borja y Cattanei|Juan]] y [[Jofré Borgia|Jofré]], y una hermana, [[Lucrecia Borgia|Lucrecia]].
En 1486 foi destináu, xuntu con Lucrecia, baxu #tutela d'Adriana de Milá, prima alloñada del so padre. De güeyos castaños y pelirroxu, César foi un neñu engraciáu, que se convertiría nun home altu, fuerte con gran ambición, más qu'el so padre. Foi un rapazu atléticu mientres la so adolescencia, capaz de romper una llanza coles sos manos, acaballar hasta la galdidura de los caballos y allanzar toros. El so pá destinó-y a la carrera eclesiástica, como yera tradicional pal segundu fíu de les families nobles,
En 1495 foi fechu presu pol rei francés [[Carlos VIII de Francia|Carlos VIII]] tres la invasión de [[Nápoles]] per parte del francés, consiguiendo fuxir pocu tiempu dempués.
Llinia 74:
=== Españoles al serviciu de César ===
El duque Valentino cuntó col serviciu de munchos soldaos de fortuna españoles
</ref>
* [[Ramiro de Lorca]], gobernador xeneral, cayíu en desgracia, executáu en 1502.
Llinia 128:
Cuando César ye lliberáu de la so prisión en Roma, allega a Nápoles con salvoconducto de [[Gonzalo Fernández de Córdoba]], virréi de Nápoles, polo que'l Papa protesta-yos a Isabel y Fernando, entendiendo que se da sofitu al so rival, o que César hai de ponese al serviciu de los reis d'España.
Sicasí, y ensin conocencia de los sos soberanos, el Gran Capitán diera en la so detención, zarrándolo en [[Castilnovo]], ante lo cual, los monarques aplaudieron la decisión y ufiertáron-y al so llugarteniente n'Italia delles opciones al respective de que faer con tan incómodu prisioneru, qu'implicaben sía que non la espulsión del duque d'Italia: a Francia, a Alemaña o a España, siendo les instrucciones relatives al so treslláu a los sos reinos les más detallaes. El virréi optó por esta postrera y unviólo con galeres desembarcando en Cartaxena n'agostu
Encarcélase-y en [[Chinchilla de Monte-Aragón|Chinchilla]] siendo meses dempués treslladáu al [[Castillo de La Mota|Castiellu d'El Llixu]] en [[Medina del Campo|Medina del Campu]].
Llinia 150:
En 1945 vuelven desaterrase los restos, analícense y dempués deposítense en 1953 a los pies de la portada de la ilesia, nel esterior pero dientro de la cortil d'ésta, so una llábana de mármol blanco que reza asina: «César Borgia generalísimo de los exércitos de Navarra y pontificios muertu en campos de Viana el XI de Marzu de MDVII».
Con motivu del 500º aniversariu de la so muerte, solicitó-y al [[Anexo:Arzobispos de Pamplona|arzobispu de Pamplona]] el treslláu de los sos restos al interior de la ilesia, pero foi refugáu alegando qu'anguaño non se sotierren persones nel interior de les ilesies.<ref>[http://elpais.com/diario/2007/01/28/domingo/1169959956_850215.html ''César Borgia no descansa en paz''], El País, 28 de xineru de 2007.</ref> Si que s'instaló una cruz de campu na Fuécara Salada pa recordar el llugar onde se
== Orixe y continuidá ==
| |||