Diferencies ente revisiones de «Idioma coriaco»

El '''idioma coriaco''' o '''koryak''' ye una [[Llingües chucoto-camchatcas|llingua chucoto-camchatca]] (''luoravetlan''), falada por unes 3.500 persones (según estimaciones del añu 2001) nel Distritu Autónomu de [[Koriakia]], nes estremidaes orientales de [[Siberia]], dientro de la península de [[Kamchatka]]. Guarda una relación bien estrecha col [[idioma chucoto]], que lo triplica en númberu de falantes. Xuntu col chucoto, el [[idioma itelmeno|itelmeno]], el [[idioma kerek|kerek]] y el [[idioma alutor|alutor]] (consideraes estos dos últimes como dialectosdialeutos del coriaco) forma la familia de les llingües chucoto-camchatcas (arrexuntaes dientro de les [[llingües paleosiberianas]]). El nome de la llingua en coriaco ye нымылан, ''nymilan'', pero'l nome impuestu polos rusos ye'l más común.

Los coriacos, como los chucotos, emplegaben [[pictografía]]s. Dende 1913 los neños coriacos allegaben a les escueles de los [[misioneru]]s (yá esistíen 13 en 1916), pero la escritura del coriaco formalizar a partir de 1930, cuando se compila un [[alfabetu]] de 28 lletres basáu nel dialectudialeutu ''chavchyvan'', que s'utilizó como base del actual coriaco. El primer llibru, ''Jissa kalelal'' (El llibru coloráu), foi publicáu en 1932, y en 1934 publicáronse un llibru de llectura y otros llibros de testu. En 1933 había 1.545 escolares que'l so primer añu d'enseñanza impartir en coriaco, como introducción al [[idioma rusu|rusu]]. Sicasí, en 1937 forzar por parte de les autoridaes [[Xunión Soviética|soviétiques]] l'adopción del [[alfabetu cirílicu]], y publicáronse llibros de testu y panfletos soviéticos traducíos del rusu, xuntu con pequenes obres de ficción d'autores como Kersai Kekketyn, Lev Zhukov y Vladimir Koyanto.