Diferencies ente revisiones de «Reinu de Prusia»

El [[Ducáu de Prusia]] tien el so orixe nel establecimientu d'elde los alemanes na [[Prusia Oriental]] a partir del [[sieglu XII]]. La provincia, que darréu recibió'l nome de «[[Prusia Oriental]]», yera hasta esa dómina l'únicu territoriu llamáu puramente [[Prusia]], yá que'l so nome derivaba de los sos orixinarios habitantes [[prusianos]] [[Pueblos bálticos|bálticos]], ''non'' alemanes, quien fueron asimilaos tres les [[Cruzaes Báltiques]] y la ''[[Drang nach Osten]]''. El réxime establecíu polos alemanes en Prusia recibió'l nome de [[Estáu monásticu de los Caballeros Teutónicos]], y anque llogró someter a los reinos cristianos de Lituania y Polonia, depués perdió la so hexemonía en diverses guerres contra estos postreros, siendo la [[guerra polacu-teutónica (1519-1521)]] la que representó la derrota final. El postreru [[Gran Maestre de la Orde Teutónica|gran maestre de la orde]], [[Alberto I de Prusia|Alberto de Brandeburgo-Ansbach]], arrenunció entós al [[catolicismu]], abrazando'l [[luteranismu]] y xuró vasallaxe al rei de Polonia, [[Segismundo I Jagellón el Viejo|Segismundo el Viejo]]. Pela so parte, el monarca polacu secularizó los territorios de la Orde Teutónica y apurrir a Alberto pa él y los sos herederos so la forma del Ducáu de Prusia.

El reinu de Prusia foi una monarquía absolutista hasta les [[Revoluciones de 1848]] nos Estaos xermanos, tres les cualos Prusia convertir nuna [[monarquía constitucional]], siendo escoyíu [[Adolf Heinrich von Arnim-Boitzenburg]] primer ministru. Tres la primera [[Constitución del Reinu de Prusia|constitución de Prusia]], formóse un parllamentu bicameral. La cámara baxa o ''[[Landtag]]'' yera escoyida por tolos contribuyentes d'impuestos, que fueron estremaos en tres clases según la cantidá d'impuestos pagos. Esto dexó que solo un terciu de los votantes escoyeren al 85{{esd}}% de los parllamentarios, asegurando un mayor predominiu de los elementos más prósperos de la población. La cámara alta, que más tarde se rebautizaría como ''[[Preußisches Herrenhaus]]'' ("Casa d'elde los Señores"), la elexía'l rei. Él yera'l qu'ostentaba l'autoridá total sobre l'executivu y los ministros yeren solu de la so responsabilidá. De resultes, la clase de los grandes propietarios de tierres, los ''[[junker]]s'', permaneció intacta, sobremanera nes provincies orientales.

El desastre de la ocupación napoleónica en 1807 llevó a Prusia, económicamente, en cantu del colapsu. La reforma económica que se llevó a cabu dempués de 1806, ta ente les midíes d'innovación más esitoses de Prusia de principios de sieglu. El primer ministru [[Karl Stein]] defendió reformes por que los ciudadanos desempeñaren un papel más activu nos asuntos públicos; d'ende que se concediera la [[emancipación]] a los [[siervu de la gleba|siervos de la gleba]] en [[1807]]. Amás, concedió más autonomía local y remocicóse el gobiernu central. Les reformes siguiríen pocu dempués con [[Karl August Freiherr Hardenberg]]: na década de los [[años 1810]] estableció ordenances pa regular l'accesu d'elde los llabradores desafiaos a la propiedá de la tierra y garantizó igualdá de derechos a los xudíos. Dio llibertá d'eleición d'oficiu a los ciudadanos, aboliendo los poderes restrictivos de los gremios.<ref>{{cita llibru|título=Federico'l Grande y Prusia |colección=Los grandes imperios y civilizaciones|volumen=22|editorial=SARPE|añu=1985|isbn=8472918939 |apellíu=Bozzetti|nome=G.|páxina=69}}</ref> Cola llibertá de comerciu, y la movilidá de los grandes ensames, los habitantes rurales de Prusia treslladar a les ciudaes industriales del país.