El '''northumbrio''' foi un dialectudialeutu del [[inglés antiguu]] faláu n'a'l Reinu de [[Northumbria]]. Xuntu col [[kéntico]], el [[saxón occidental]] y el [[merciano]], forma una de les subcategorías del [[inglés antiguu]] utilizada polos investigadores actuales.
Esti dialectudialeutu falar dende'l Humber, na actualidá en [[Inglaterra]] hasta'l [[Fiordu de Forth]], en [[Escocia]]. Mientres les invasiones viquingues del sieglu IX, Northumbria recibió la influencia de les llingües de los invasores viquingos.
Los testos n'anglosaxón más antiguos fueron escritos en northumbrio: son l'Himnu de Caedmon y el Cantar de la Muerte de Beda. Otres obres, incluyendo'l volume de les obres de Caedmon perdiéronse. Otros exemplos d'esti dialectudialeutu son los fragmentos de [[El Suañu de la Cruz]] grabaos con runas sobre la [[Cruz de Ruthwell]]. Tamién en nortumbrio atópense'l Leiden Riddle y les gloses nos Lindisfarne Gospels (mediaos del sieglu X).
La invasión viquinga forzó la división del dialectudialeutu en dos. El nortumbrio meridional taba bien influyíu pol nórdicu ente que'l septentrional non yá caltenía un gran númberu de pallabres n'inglés antiguu (reemplazaes nel sur por pallabres nórdiques) sinón que tamién tuvo una gran influencia nel desenvolvimientu del inglés nel norte d'Inglaterra, especialmente nos dialectudialeutu del nordeste d'Inglaterra y d'Escocia. La división norte-sur diose alredor del ríu Tees.
