Diferencies ente revisiones de «Xaponés antiguu»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Preferencies llingüístiques |
m Preferencies llingüístiques |
||
Llinia 24:
Les fontes lliteraries más antigües inclúin: ''[[Kojiki]]'' ([[712]]), ''[[Fudoki]]'' ([[720]]), ''[[Nihonshoki]]'' ([[720]]) y ''[[Man'yōshū]]'' (posterior a [[771]]).
Los testos más antiguos atopaos en Xapón tán escritos en [[chinu clásicu]]. Sicasí, dalgunos d'ellos amuesen influencia de la gramática xaponesa (por casu, orde de pallabres). Puede consideráse-yos como los exemplos más antiguos de restos del idioma xaponés (vease tamién [[kanbun]]. Delles vegaes nestos testos híbridos úsense calteres chinos con valor fonéticu pa representar partícules. Dempués d'un tiempu, l'usu de calteres chinos con valor fonéticu convertir en más común (non yá llindáu a partícules), hasta que'l sistema d'escritura [[Man'yōgana]] desenvolvióse usando los calteres chinos de forma puramente fonética en xaponés. Como resultáu ye posible describir los soníos averaos del idioma, pero nun derivar nenguna conclusión cierta. Sicasí investigaciones recién determinaron un meyor entendimientu de los soníos del xaponés antiguu, sobremanera gracies a los estudios de la pronunciación del chinu d'aquella dómina, analís de cambeos diacrónicos na pronunciación del xaponés y del estudiu comparativu del idioma de les [[islles Ryukyu]]. Anque la mayoría de los escritos d'esti períodu representen l'idioma de la corte de Nara nel Xapón central, dellos poemes nel ''Man'yōshū'' ufierten un panorama de los distintos
El xaponés antiguu difier fonéticamente de períodos posteriores del idioma. Un analís del Man'yōgana revela un sistema peculiar llamáu [[Jōdai Tokushu Kanazukai]]. Vease para más detalles la sección [[#Fonemes|Fonemes]].
Llinia 30:
Les trescripciones de les pallabres qu'apaecen nel Kojiki, per un sitiu, y de les del Nihonshoki o del Man'yōshu, por otru (/mo<sub>1</sub>/ and /mo<sub>2</sub>/) difieren. Rellacionóse esto col fechu de qu'el Kojiki arrexuntóse primero que'l Nihonshoki, lo que caltendría una distinción antigua que llueu sumiría.
La sílaba xaponesa moderna {{IPA|[tsu]}} deriva d'una consonante [[consonante africada|africada]] de {{IPA|[t]}} antes de {{IPA|[o]}} en xaponés antiguu {{IPA|[el to]}}, y el modernu ''da''-line {{IPA|[zu]}} apaez pol mesmu procesu dende'l xaponés modernu inicial {{IPA|[dzu]}}, antiguu {{IPA|[du]}}. Dellos
Otres característiques importantes nes que'l xaponés antiguu difier del modernu son:
Llinia 209:
*En xaponés modernu /h/ convirtióse en {{IPA|[ɸ]}} siguida por /o/. Unos sieglos tras los misioneros portugueses y españoles qu'habitaron en Xapón mientres el sieglu diecisiete escribieron la columna /h/ del [[kana]] como "fa, fi, fu, fe, fo". Los visitantes [[corea]]nos del mesmu sieglu describieron un soníu Fricativu llabial sordu, i.y. {{IPA|[ɸ]}}.
*La evidencia más antigua ye del sieglu novenu. En 842 el monxu [[Ennin]] escribe en [[Zaitōki]] una descripción na que determina que'l sánscritu p ye más consonante llabial que la xaponesa. Esto tómase como evidecia de que'l xaponés /h/ pronunciábase {{IPA|[ɸ]}} y non /p/ {{IPA|[p]}} mientres esi tiempu.
Hai un consensu xeneral de que /h/ yera {{IPA|[ɸ]}}. La evidencia
==== /m/ ====
Llinia 786:
Enfáticu
==
El [[Man'yōshū]] inclúi poemes escritos nun
== Proto-Xaponés ==
| |||