Diferencies ente revisiones de «Giro d'Italia»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Iguo testu: -"dopaje" +"dopaxe |
m Iguo testu: -"períodu" +"periodu" |
||
Llinia 63:
Nos alboreceres de la [[Segunda Guerra Mundial]], [[Gino Bartali]] yá yera famosu, ganando en [[Giro d'Italia 1936|1936]] y [[Giro d'Italia 1937|1937]]. En [[Giro d'Italia 1940|1940]] la participación estranxera foi escasa, por cuenta de que yá empezara la [[Segunda Guerra Mundial]]. L'equipu Legnano del cual Bartali yera integrante, contrató al nuevu [[Fausto Coppi]] de 20 años como [[gregariu (ciclismu)|gregariu]]. Tol equipu tenía de trabayar pa Bartali, que tenía como rival a [[Giovanni Valetti]] del equipu Bianchi, ganador de les ediciones de [[Giro d'Italia 1938|1938]] y [[Giro d'Italia 1939|1939]]. Nes primeres etapes, Bartali perdió casi 15 minutos, ente que Coppi foi segundu en dos etapes y taba nos primeros llugares de la clasificación. El técnicu de la Legnano, decidió que Coppi nun fuera más gregariu y fora pola carrera, teniendo de convencer a Bartali de que fuera'l gregariu al empar qu'el "maestru" del mozu Coppi.<ref name="storia"/> Na 11ª etapa con final en [[Módena]], Coppi ganó en solitariu asitiándose la maglia rosa que caltuvo hasta'l final en [[Milán]]. Con 20 años, 8 meses y 25 díes, Fausto Coppi convertir nel ciclista más nuevu en ganar el Giro, récord qu'entá se caltien. A otru día, [[Italia]] declaró la guerra a Francia y el Giro sufrió la segunda interrupción na so hestoria.
[[Archivu:Fausto Coppi.jpg|thumb|left|100px|[[Fausto Coppi]]]]
Tres el paréntesis de la guerra, el Giro volvió en 1946. Bartali siguía nel equipu Legnano y Coppi corría pol Bianchi. Les diferencies polítiques y relixoses ente dambos estremaron a Italia. La Democracia Cristiana y los católicos taben a favor de Bartali y l'esquierda y los laicos a favor de Coppi, anque dambos tuvieron una relación cordial magar la rivalidá. El duelu de [[Giro d'Italia 1946|1946]] foi ganáu por Bartali, llogrando'l so tercer Giro. Coppi tomóse revancha en [[Giro d'Italia 1947|1947]] y nos años siguientes ganó 3 vegaes más, igualando'l récord de [[Alfredo Binda|Binda]]. La bipolarización Coppi-Bartali foi rota por [[Fiorenzo Magni]] que nesi
=== L'apodero italianu desafiáu ===
Llinia 84:
Nos primeros años de la década de 1990 [[Gianni Bugno]], [[Claudio Chiappucci]] y [[Franco Chioccioli]] yeren los grandes animadores de la ronda italiana. Bugno ganó en [[Giro d'Italia 1990|1990]] y Chioccioli en [[Giro d'Italia 1991|1991]], pero toos viéronse clisaos pol español [[Miguel Indurain]]. El navarru apoderó la carrera italiana en [[Giro d'Italia 1992|1992]] y [[Giro d'Italia 1993|1993]] y cuando s'esperaba'l so tercer Giro en [[Giro d'Italia 1994|1994]], el rusu [[Eugeni Berzin]] dio la sorpresa axudicándose la maglia rosa na cuarta etapa y calteniéndola hasta'l final, ganándo-y los dos etapes contrarreloj a Indurain. Tres l'ésitu del suizu [[Tony Rominger]] en [[Giro d'Italia 1995|1995]] y el rusu [[Pavel Tonkov]] en [[Giro d'Italia 1996|1996]], empezó un ciclu d'once ediciones onde los italianos apoderaron el Giro. [[Marcu Pantani]] ganó en [[Giro d'Italia 1998|1998]] y partió como favoritu en [[Giro d'Italia 1999|1999]], llevando la maglia rosa hasta que faltando dos etapes foi escluyíu de la carrera por tener altos niveles de hematocrito. [[Ivan Gotti]] ganó esi añu, siendo la so segunda victoria tres el so trunfu en [[Giro d'Italia 1997|1997]].
Nesa mesma década y principios de los 2000, rellumó nes llegaes masives el esprínter [[Mario Cipollini]]. Nel
=== Años recién ===
Nel
En 2003, nel ocaso deportivu de Cipollini fixo apaición otru esprínter italianu, [[Alessandro Petacchi]]. Petacchi ganó seis etapes en [[Giro d'Italia 2003|2003]] y en [[Giro d'Italia 2004|2004]] nueve.
| |||