Diferencies ente revisiones de «Dire Straits»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Iguo testu: -"períodu" +"periodu" |
m Iguo testu: -"pequenu" +"pequeñu" |
||
Llinia 9:
Los primeros pasos del nuevu Mark na capital dar con una banda de [[R&B]] llamada [[Brewer's Droop]] cola que fai delles grabaciones nos Rockfield Studios, propiedá de [[Dave Edmunds]], y participa nunos cuantos conciertos en colexos y otros clubes.<ref name=RSM/> Ye nesta banda onde conoz a [[Pick Withers]], esperimentáu batería qu'impresiona bien gratamente a Mark. Dempués de dos meses de collaboración, tres la grabación del álbum [[Booze Brothers]] la banda eslleióse. Pick volvió trabayar como batería d'estudiu pa otros músicos ente que Mark empecipia una etapa difícil na que, según les sos propies pallabres, morríase lliteralmente de fame.<ref name=RSM>{{cita web| url = http://www.knopflertk.net/llibro/entrevista1985.htm | títulu = Desacobardáu líder| obra = [[Rolling Stone Magacín]] (21.11.1985) | idioma = español}}</ref> Afortunadamente, el so títulu universitariu déxa-y consiguir finalmente un trabayu como profesor nel Loughton College de Essex, etapa mientres la cual vivió dos años nun pisu arrendáu en Buckhurst Hill y dio tamién llecciones de guitarra na Staples Road School.
En 1976, Mark decide formar con amigos del Loughton College una banda que se fai llamar ''Café Racers'' cola que toca en pubs y escueles cercanes al colexu onde imparte clases. Por eses feches, el so hermanu menor David treslladar a Londres y, tres unes selmanes agospiáu en casa de Mark, acaba viviendo en Farrer House, un bloque d'apartamentos nel barriu de Deptford, al sudeste de Londres, onde comparte un pisu de la primer planta con un baxista de Leicester llamáu [[John Illsley]]. Una mañana, al tornar a casa dempués de tar fuera tola nueche, [[John Illsley]] atopar a Mark dormiendo nel suelu del salón cola cabeza recostada nuna siella. Foi'l primer alcuentru ente dambos poco primero de la so primer actuación xuntos. Una nueche na que'l baxista de ''Café Racers'' taba enfermu Mark píde-y a John que lu sustituya, dando empiezu a una llarga y estrecha collaboración. Dambos dan cuenta llueu de que, a pesar de tener una bona reputación nel ámbitu de los
N'abril de [[1977]], Mark dexa'l so pisu de Buckhurst Hill y treslládase a vivir con David y John a Farrer House. Mark caltién el so puestu de profesor, ente que John trabayaba nuna tienda de discos y David como asistente social en Deptford. Dende esa fecha hasta principios del branu de 1977, los trés compañeros dedicaben bona parte del so tiempu llibre a ensayar nel apartamentu composiciones propies, principalmente de [[Mark Knopfler]]. Foi entós cuando los trés deciden formar un grupu, anque-yos falta un batería. Mark piensa nel intre nel antiguu componente de [[Brewer's Droop]], [[Pick Withers]], con quien tocara en 1973 y que considera ideal pal tipu de música que faen. Tenía esperiencia yá que tocara con ''The Primitives'' y una bona reputación como músicu d'estudiu.
Llinia 15:
La llegada de [[Pick Withers]], amás d'apurrir daqué d'esperiencia profesional nel mundu musical, dexa completar una verdadera banda de rock, una vieya aspiración de Mark, y empezar a tomase les coses más en serio. Les dotes de Mark como músicu y compositor poner de manifiestu dende un principiu, según la so personalidá y la so esixencia en consiguir un estilu musical que los estreme del restu. Adulces vase alzando como líder de la incipiente banda.
Nun empiezu, siguen actuando col nome de ''Café Racers'' interpretando tantu cantares propios como versiones de temes d'otros artistes como [[Ry Cooder]] o [[Brenda Llee]]. El 9 de xunetu de 1977 estrenar con esi nome nun conciertu punk ufiertáu nuna escampada qu'había detrás del bloque d'apartamentos de Farrer House, pal que tienen que tomar la eletricidá del pisu nel que viven.<ref name=OF/> A esti estrenu sígenlu agotadores ensayos y otros
El 27 de xunetu de 1977 el grupu graba una maqueta de cinco canciones nos Pathway Studios, al norte de Londres, n'axuntando les 120 llibres esterlinas qu'aprosimao costaba entós la so producción. Los cantares incluyíos nella yeren ''Wild West End'', ''Down to the Waterline'', ''Water of Love'', ''Sacred Loving'' y el que sería'l so mayor ésitu, ''[[Sultans of Swing]]''. La maqueta acaba nes manos de Charlie Gillet, afamáu críticu musical londinense y conocíu de [[John Illsley]], que queda gratamente impresionáu cola música que recibe y decide emitila nel programa ''Honky Tonk'' que presentaba entós daquella na ''BBC Radio London''. Yera'l domingu 31 de xunetu de 1977.<ref name=LOG/> Dende esi momentu, executivos de distintes compañíes empiecen a buscar a'l autores d'aquelles temes, ente ellos John Stainze, responsable del departamentu de [[A&R]] de la casa discográfica [[Phonogram Records]], de quien se diz que taba duchándose la primer vegada que los escuchó na radio.<ref name=OF/>
Unes selmanes dempués, el 10 de setiembre, ''Dire Straits'' participa nel ''Clapham Common Festival'', dos conciertos presentaos por el mesmu Gillet y entamaos pol so programa de radiu pa promocionar a
A lo último a finales de 1977 los ''Dire Straits'' consiguen salir del circuitu de pequeños locales y dar el saltu al mundu de la industria discográfico. El 9 d'avientu, coincidiendo cola so última actuación nel ''Hope and Anchor'' nel marcu del ''Front Row Festival'', roblen un contratu esclusivu pal sellu ''[[Vertigo Records]]'' de [[Phonogram Records]] de John Stainze, quien darréu se pon a trabayar. Ed Bicknell, mánager de grupos qu'entós trabayaba pa l'axencia de xires y espectáculos NEMS, recibe'l pidimientu de Stainze de que consiga dellos conciertos pa los ''Dire Straits''. N'oyendo'l 13 d'avientu una de les sos actuaciones nel ''Dingwalls Club'',<ref name=OF/><ref name=LOG/> al norte de Londres, Bicknell llega a un alcuerdu pa representar oficialmente a la banda y asítia-yos como teloneros na inminente xira británica del grupu norteamericanu [[Talking Heads]] del prometedor [[David Byrne (cantante)|David Byrne]]. Ente'l 20 de xineru y el 5 de febreru de 1978 dan 16 conciertos, recibiendo crítiques tan favorables que nun tarden en grabar el so primer discu.
Llinia 26:
''Dire Straits'' grabó'l so primera [[Dire Straits (álbum)|álbum homónimu]] ente'l 14 de febreru y el 8 de marzu de [[1978]] nos ''Basin Street Studios'', un tiempu bien escasu pa un discu medianamente curiáu que supieron alministrar bien, pos empezaben a sentir la presión comercial. El LP, que'l so costu xubió a dolce mil quinientes llibres, contenía nueve tarrezas, ente ellos ''[[Sultans of Swing]]'', ''[[Down to the Waterline]]'' o ''[[Water of Love]]'', ''Sultans of Swing'' convertir nel primera gran ésitu del grupu, y nél el grupu amuesa'l so agradecimientu a dos figures importantes hasta esi momentu: Charlie Gillet, a quien ta dedicáu, y l'abogáu Robert Allan, quien-yos asesoró na firma del so contratu.
Tres la grabación del discu, ''Dire Straits'' prodigar por toa Inglaterra ufiertando actuaciones en directu en diversos locales, lo cual déxa-yos dar se a conocer y adquirir esperiencia a pasos axigantaos. La presión sobre la banda ye tal que se ven obligaos a dexar la retresmisión radiofónica de dos d'elles: una del 13 d'abril en Mánchester retresmitida pola BBC, y otra del 19 d'abril en Chester ufiertada per Radiu Liverpool.<ref name=LOG/> ''Phonogram'' tenía previstu llanzar el discu en mayu, pero tien de retrasase porque'l grupu graba'l single de ''[[Sultans of Swing]]'' a finales d'abril nos ''Pathway Studios'' y falten dellos
El 22 de mayu empecipien una minigira per Europa xuntu al grupu ''Styx'' que los lleva a tocar en París, La Faya y Hamburgo, tornando nel intre a Londres pa preparar la inminente xira promocional en solitariu del discu, que se publicar finalmente'l [[8 de xunu]] nel Reinu Xuníu. L'acoyida foi bona per parte de la crítica especializada, pero escasa pel llau del gran públicu británicu. El discu algama'l puestu 37 nos dos primeres selmanes, pero sume de los primeres puestos aína. Namái la progresiva publicación del álbum n'Europa, Estaos Xuníos y Oceanía (onde algamen rápido'l númberu unu en vientes) y l'ésitu de les sos xires en directu fai que'l discu afitar hasta convertise nun superventas.
A finales de 1978, el grupu empecipia nos estudios ''Compass Point'' de Nassau (Bahamas) la grabación del so segundu álbum, ''[[Communiqué]]'', mientres preparen la so primer xira polos Estaos Xuníos. Les sesiones desenvolver ente'l 28 de payares y el 28 d'avientu, anque la banda decide finalmente que los amiestos finales llevar a cabu nos ''Muscle Schoals Studios'' de Sheffield (Alabama), yá nel mes de xineru de 1979. Tres ello, el grupu realiza ente'l 6 y el 18 de febreru una
A finales de febreru, ''Dire Straits'' empecipia'l so debú nos Estaos Xuníos con una xira que dura dende'l 23 de febreru al 2 d'abril de 1979, treinta y ocho díes frenéticos nos qu'ufierten 51 conciertos –toos ellos en locales de
A lo último tres delles selmanes d'espera'l [[21 de mayu]] de [[1979]] poner a la vienta'l nuevu discu ''[[Communiqué]]''. El [[8 de xunu]] la banda empecipia una nueva xira pel so país que se va estender nuevamente a Estaos Xuníos (setiembre), Europa Occidental (payares) y va terminar n'avientu d'esi añu n'Irlanda y Londres. ''Dire Straits'' completen un añu 1979 realmente triunfal en tolos sentíos, anque'l nivel d'esixencia fai qu'acaben física y mentalmente escosos y tómense un respiru de seis meses. A ello contribúin tamién los primeros síntomes de desavenencies internes protagonizaos por David Knopfler, l'hermanu de Mark, disconforme cola presión que la redolada musical exerz sobre'l yá famosu grupu.
| |||