Diferencies ente revisiones de «Química computacional»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Iguo testu: -"pequenu" +"pequeñu" |
m Preferencies llingüístiques |
||
Llinia 1:
La '''química computacional''' ye una caña de la [[química]] qu'utiliza [[Ordenador|computadores]] p'ayudar a estudiar y resolver problemes químicos al traviés de l'aplicación de modelos y simulaciones computacionales de sistemes moleculares. Utiliza teoríes, conceutos y modelos de la [[química teórica]], basaos en tratamientos físicos de la materia provenientes de la [[física clásica]], [[Mecánica cuántica|cuántica]] y la [[Mecánica Estadística|mecánica estadística]], incorporaos en [[software]] científicu especialmente diseñáu pa calcular la estructura y/o les propiedaes estátiques y dinámiques de [[molécula|molécules]] y agregaos moleculares n'estáu gaseosu y en solución y de cuerpos sólidos. Mientres les sos resultancies complementen la información que puede llograse en [[esperimentu|esperimentos]] químicos, pueden, n'otros casos, predicir [[fenómenu|fenómenos]] químicos ensin reparar a la fecha, empobinando'l diseñu de nueva actividá esperimental o sustituyendo l'ausencia d'otru conocencia empírica en problemes onde'l diseñu esperimental tien acomuñáu un altu costo económicu y/o l'esperimentu empíricu resulta impracticable nos términos actuales. La química computacional ye llargamente utilizada dende va delles décades nel diseñu de nueves melecines y materiales.
Exemplos de propiedaes moleculares estudiaes nesti campu son la estructura molecular a nivel atómicu (i.y. la posición de los átomos constituyentes de les molécules nel espaciu, que definen la so arquiteutura molecular) y electrónicu (i.y., la [[Densidá de carga|distribución de carga]] [[Electrón|electrónica]] na molécula, que completa la definición de la forma molecular), la [[enerxía]] absoluta y [[Interacción d'enerxía relativa]] (acomuñada a la estabilidá del sistema molecular n'estudiu), propiedaes eléctriques como'l [[dipolo eléctricu]] y los momentos multipolares d'orde cimeru, [[Vibración molecular|frecuencies vibracionales]] que dexen estudiar l'espectru infrarroxu de molécules y otres magnitúes [[Espectroscopia|espectrales]] y [[
Los métodos emplegaos cubren situaciones estátiques y dinámiques. En tolos casos, hai requerimientos computacionales asociaos (costo computacional del estudiu) qu'inclúin el tiempu de cálculu (qu'aumenta rápido a midida que el tamañu del sistema estudiáu crez y/o s'utilicen modelos y métodos más sofisticaos, que dexen llegar a describir el sistema con mayor grau de detalle, daqué que non siempres ye necesariu, dependiendo de les propiedaes que pretende estudiase) y la capacidá d'almacenamientu de la información nel [[hardware]] emplegáu. El sistema baxu estudiu puede ser una única molécula aisllada o un grupu d'éstes en distintos estaos d'agregamientu o un cuerpu sólidu. Polo xeneral esiste una tensión ente'l tamañu del sistema n'estudiu y el grau de detalle que puede algamar nel mesmu. Tolos métodos de la química computacional impliquen na so formulación dalgún grau d'aproximamientu, qu'implica polo tanto fortaleces y debilidaes que tienen de conocese a la d'escoyer un métodu fayadizu pa estudiar un sistema y propiedaes concretes del mesmu. Los métodos emplegaos pa estudiar la estructura pueden clasificase nuna primera gran división en métodos clásicos o de mecánica molecular (MM) y [[Química cuántica|métodos cuánticos]] (QM). En tantu los primeres lleguen solamente hasta'l detalle atómicu, los segundos facer hasta'l nivel de detalle electrónicu. Dientro de los métodos cuánticos, pueden estremase los llamaos '''métodos ''[[ab initio]]''''', (a [[primeros principios]]) y los métodos semi-empíricos, qu'introducen un mayor númberu d'aproximamientos y parámetros (que pueden derivase d'información empírica o de cálculos de mayor nivel) na so formulación.
| |||